PAASBOODSCHAP 2024 (vanwege ere-aalmoezenier Mark Cornelis)

29 mrt PAASBOODSCHAP 2024 (vanwege ere-aalmoezenier Mark Cornelis)

PAASBOODSCHAP 2024

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE DURFT OPSTAAN EN IN DE TEGENWIND DURFT GAAN STAAN en je het vanzelfsprekende, het algemeen geconsumeerde durft overstijgen om op te komen voor iets diepers, iets mooiers, voor het goddelijke in mens en wereld.

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE DIEP GEROERD EN GERAAKT WORDT bij het vernemen van oorlog, geweld, vernielingen, apartheid, machtsmisbruik, straffeloosheid en je mensen wilt doen opstaan uit elke vorm van onrecht en onvrede.

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE HET EVANGELISCH VERHAAL VAN DE RIJKE JONGELING ALS JOUW VERHAAL BESCHOUWT en jij die in het rijke Westen bent opgegroeid de vraag van Jezus hoort als jouw levensvraag: waarvan wil jij afstand doen en wat wil jij delen?

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE KRACHT PUT UIT BIJBELSE BEELDEN DIE TOT JOUW VERBEELDING SPREKEN en je ontdekt dat geen enkele structuur of instelling de moeite waard is om te worden aanbeden, maar alleen God; want alleen Hij (Zij) is heilig.

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE MILD BENT IN JOUW RADICALE KEUZE en je vol humor, speels en met vreugde geleerd hebt veel te relativeren en geen mensen van gelijk welk ras, religie, gender, overtuiging afschrijft of uitsluit.

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE ZO GEWELD-ARM MOGELIJK LEEFT en nooit de mechanismen van verdrukkers overneemt, hoe verfijnd die ook mogen zijn; want vrede en liefde is in elk geval belangrijker dan een blijvende vete en zelfs van gelijk te willen halen.

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE EEN VOORKEUR–OPTIE INBOUWT VOOR WIE KLEIN EN WEERLOOS IS en je hen opneemt in jouw vriendenkring en jouw agenda; want zij zijn de spiegel waarin je jouw eigen gelaat en dat van de maatschappij kunt ontdekken.

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE DE WERELD NIET OP JOUW EENTJE WILT VERBETEREN, maar je verbonden weet met velen door gezamenlijke strijd en inkeer; want daardoor groeit er een diepe verbondenheid, die je intens zullen stimuleren.

Een PAASMENS ben je, WANNEER JE TEKENS ZIET VAN REEDS ONTKIEMD ZAAD en je het nieuwe ziet groeien: onstuitbaar, kwetsbaar en toch niet te weerstaan, maar gun jezelf dan de tijd om elkaar vreugdevol een ‘Paas-glas’ aan te reiken; want ook hier is God aanwezig.

Wees een PAASMENS.

ZALIG PASEN, ere-aalmoezenier Mark CORNELIS

Verrijzen,opstaan uit de dood,

doe je niet ineens,

maar af en toe een beetje…

Kijk maar naar Jezus van Nazareth. Wij zeggen dat Hij op Pasen verrezen is en uit de dood is opgestaan. En wij gedenken en vieren dat vandaag over de hele wereld.

Maar hoe zouden wij dat kunnen geloven, als Hij niet al tijdens Zijn leven hier op aarde bij voorbaat uit alle denkbare, dagdagelijkse dood was opgestaan?

Zo STOND HIJ OP in de synagoge van zijn geboortedorp Nazareth, om voor te lezen uit de Schrift – dat grandioze visioen over het goede nieuws dat aan de armen wordt gebracht. Uit hoeveel weerstand tegen het riskante bestaan van een profeet is Hij toen niet opgestaan?

Zo STOND HIJ OP uit de slaap, daar in die boot, om de storm op het meer te bedaren. Uit hoeveel vermoeidheid en teleurstelling om hun ongeloof is Hij toen niet overeind gekomen?

Zo STOND HIJ OP van tafel, om Zijn leerlingen de voeten te wassen. Uit hoeveel verzet tegen die moeilijke rol van knecht en dienaar van allen is Hij toen niet losgekomen?

Zo STOND HIJ OP uit zijn gebed in de Hof van Olijven. Of beter: Zijn gebed deed Hem toen opstaan. Al biddend kwam Hij zijn angst voor de dood te boven. Toen al, midden in die dood, brak het licht van Pasen in Hem door…

Hij STOND OP, staat er iedere keer. Met het paas-werkwoord. Hij, de Levende, de Opstandige – Hij was dag na dag op Zijn paasbest. Oprecht en rechtop ging Hij ten einde toe de weg van Zijn roeping: ‘… opdat zij leven zouden hebben, en wel in overvloed…’ (Joh. 10,10).

Verrijzenis is in het leven, vóór de dood. Is uitbreken uit macht die mensen klein houdt. Recht komen uit de dood die ons dagdagelijks bekruipt. Telkens opnieuw en onvoorwaardelijk kiezen voor het leven. Verrijzenis is een weg om te gaan. Een geboorteproces, een processie van Echternach. En wie mij beter kent, die weet dat ik een heel grote supporter ben van de processie van Echternach. Hoe men daar jaar na jaar met die processie blijft uittrekken, op derde pinksterdag. En hoe honderden mensen daar blijven in meelopen, ook al gaat het verschrikkelijk traag vooruit en is het altijd herbeginnen (drie passen vooruit – twee passen achteruit). Maar het wonder van de processie van Echternach is: dat er iedere keer juist op het gepaste moment, wanneer ze met zijn allen in dat ‘point mort’ gekomen zijn waar alles dreigt stil te vallen – dat er dan iedere keer iemand is die zegt: ‘En toch!’  Diegene die deze woorden spreekt: dàt is de paasmens, de verrijzenismens in het gezelschap. Diegene die (vaak ongeweten en nauwelijks opvallend in de stoet – hij of zij zegt het omdat het sterker is dan hemzelf, omdat er een stem/Stem in hem oprijst…) het hele gebeuren weer op gang trekt…

Pasen is de overwinning van de hoop.

E.H. André De Kimpe