ASWOENSDAG: begin van de veertigdagentijd

21 feb ASWOENSDAG: begin van de veertigdagentijd

Aswoensdag – A jaar –    “Met heel je hart” –    Mt 6, 1-6.16-18

Hoe boeiend en mooi het leven ook is, vaak ervaren en beleven wij het niet op deze wijze. Omstandigheden kunnen drukken en de dagdagelijkse realiteit brengt haar sleur mee. Het is goed dat te beseffen. Het houdt je wakker en het behoedt je ervoor dat je meer geleefd wordt dan dat je het zelf in handen neemt. Ook ons gelovig-zijn beperkt zich soms tot het voldoen aan een aantal verplichtingen, waarvan we de zinvolheid betwijfelen. Je wordt gedoopt, gevormd, maar ‘gelovig’ durf je jezelf niet noemen. Leven wij, geloven wij “met heel ons hart”? Of laten wij ons meedrijven op de stroom van feiten en gebeurtenissen, van gevoelens en opinies?

Vandaag begint de veertigdagentijd. Hoe kijk je hier tegenaan? Aanzie je deze tijd als een kans om bewuster te geloven of komt dit alles bij je over als een restant van vroeger, toen ieder zich christen nog noemde? Misschien leeft bij velen nog het beeld van de vasten als dat van een sombere tijd met verplichtingen en onmenselijke boete.

Met Aswoensdag zet de profeet Joël ons alvast op weg. Zijn oproep tot bekering krijgt een veelbetekende diepte vanuit de woorden, waarmee hij het inleidt: “Bekeert u tot Mij met geheel uw hart in vasten en in wenen en in weeklagen van ganser harte” (Joël 2, 12).

Allereerst is het een oproep om “met heel je hart” te geloven. Niet omdat het moet of omdat je het gewoon bent, maar omdat je ervoor kiest van binnenuit. Jij, zoals je bent, met alles wat je bezighoudt, je drukt of gelukkig maakt, met je vragen en verwachtingen. Jij krijgt de uitnodiging om van harte te geloven met al de inzet die het van je vraagt, een inzet met volharding en durf en dit veertig dagen lang. Deze veertig dagen herinneren aan de woestijntijd, die volgde op de bevrijding van de Israëlieten uit Egypte. Veertig dagen van bewustwording van Jahwe’ s trouwe zorg voor hen. Een uitnodiging om “met heel je hart” te vertrouwen op God en te geloven dat Hij met jou en met de wereld begaan is. Zo vaak zijn we té bekommerd, ja zelfs té angstig voor wat komen moet. Op weg gaan naar Pasen betekent eigenlijk dat je aan de horizont van elke dag, van elk jaar, van elk mensenleven de belofte van Gods trouw ziet, de gelovige zekerheid dat Hij jou tegemoet komt, de Heer je God van wie de profeet Joël zegt dat Hij “genadig is en barmhartig, lankmoedig en vol liefde” (Joël 2, 13).

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infra Antenne Noord
Sint-Kruis-Brugge