Zondag 13 november: 33ste zondag door het jaar

Zondag 13 november: 33ste zondag door het jaar

Getuigen van je geloof

                                                                                           Lc 21, 5-19

Ieder van ons heeft reeds ervaren hoe moeilijk het kan zijn om met bepaalde situaties te leven. De realiteit aanvaarden zoals ze is wordt vlugger gezegd dan gedaan. Soms voel je je machteloos als je staat bij het ziekbed van een ongeneeslijk familielid. Je vindt geen woorden om mensen te troosten wiens kindje met een beperking geboren werd. De onrust knaagt aan je hart als een missionaris of lekenhelpster je vertelt over de uitzichtloze armoede van zovelen. De christenen voor wie Lucas schreef, kenden vervolgingen. Zij waren slechts een minderheid en werden bovendien met uitroeiing bedreigd. De verwoesting van de tempel van Jeruzalem had vele Joden diep geraakt en de verwachting van een bevrijding uit Romeinse handen stuk geslagen. Het was vroeger blijkbaar even erg als nu. Toch krijgen alle mensen die vandaag, waar ook ter wereld Eucharistie vieren, deze woorden te horen: “Het zal voor u uitlopen op het geven van getuigenis” (v.13).

 

Hoe?, vraag jij je wellicht af? Misschien moet je eerst op een andere manier de werkelijkheid leren benaderen, alvorens je een antwoord vindt op je vraag. Zo dikwijls plaatsen wij God erbuiten omdat we Hem verantwoordelijk stellen voor wat verkeerd loopt of van Hem verwachten dat Hij wegneemt wat ons verdrietig maakt. Een evangelie als dit laat je aanvoelen dat je nergens anders dan in concrete levensomstandigheden zoals ze zich voordoen God kan ontdekken en je vertrouwen in Hem kan beleven. Meestal kies je deze situaties niet zelf. Ze dienen zich aan, ongevraagd en soms ongelegen, maar enkel dààr kan je getuigenis afleggen van wat in je leeft. Dat Jezus zelf je hiertoe oproept is heel betekenisvol. Is Iemand meer dan Hij een ‘voorwerp van haat geweest?” (v.17). Hij werd vervolgd en ‘door vrienden overgeleverd” (v.16) en toch heeft Hij tot in de grauwste realiteit van de dood toe getuigd van zijn geloof in zijn Vader. Deze levenshouding wil Hij aan zijn leerlingen doorgeven. Vanuit dezelfde bedoeling schrijft Lucas aan zijn mede-christenen en vandaag krijgen wij allen binnen de gemeenschap van de Kerk deze boodschap te horen.

 

De echtheid van een geloofsgetuigenis hangt niet af van de mooie woorden die je gebruikt of van de sluitende bewijzen die je geeft. Je geloof mag geen vage theorie zijn, maar een manier zijn om de werkelijkheid te benaderen en te doorleven. Dan zeg je met je leven dat God niet ‘iets’ is, ‘ergens’ ver weg, maar wel Iemand.

 

Padre Nikolaas Devynck osb
Infrastructuur Antenne Noord
Sint-Kruis - Brugge

 

 

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.