01 sep Zondag 4 september: 23ste zondag door het jaar
Geloven is kiezen voor…
Lc 14, 25-33
‘Kiezen is laten’ is een volksgezegde dat heel wat levenswijsheid bevat. Met het eerste zijn we het meest vertrouwd. Dag in dag uit maken we keuzes uit een overvloed aan mogelijkheden. Je beslist wat je zal aantrekken, eten, inkopen doen in je vrije tijd. Het tweede deel van de zegswijze ligt ons moeilijker. Iets ‘laten’ doen we pas als het moet. Onze cultuur is consumptiegericht: alles wordt ‘gebruikt’. Het hoort zo!
Van een leerling van Jezus wordt verwacht dat hij alles loslaat om Hem na te volgen, zelfs de nauwste familiebanden. Om velerlei redenen lijkt ons dit overdreven. Waarom zou je de dichtste relaties die je hebt, prijsgeven? Is er iets mooiers dan de liefde tussen partners, ouders en kinderen? God en mensen beminnen, horen zo samen, dat je toch moeilijk het ene kan nalaten omwille van het andere. Maar misschien begrijpen we nog minder, waarom aan het leerling zijn van Jezus dergelijke verregaande consequenties gekoppeld worden. Geloven zit bij velen gehuld in een sfeer van vaagheid. Er is een zeker aanvoelen van een hogere werkelijkheid. Er zijn de herinneringen aan wat men op school leerde. Er is de bereidheid om het evangelie ernstig te nemen, doch het is niet altijd duidelijk hoe en waar dit praktisch kan. De band tussen woord en leven is soms moeilijk te maken. Het is een vreemde vaststelling, maar wanneer het gelovig-zijn ter sprake komt, maken wij soms andere redeneringen. Dat samen leven en werken verplichtingen met zich meebrengt, dat mens-zijn soms veel van ons kan vragen, vinden wij normaal. Ons christen-zijn beweegt zich dikwijls aan de rand van onze dagelijkse bezigheden. We hebben hiervoor zelfs gegronde redenen zoals het a-religieus tijdsklimaat, het opslorpend levensritme, het gemis aan eigentijdse belevingsvormen. Een evangelie van vandaag maakt het gelovig-zijn tot een keuze, die omwille van haar ernst, overleg en bezonnenheid vraagt. Dat ze niet vrijblijvend is, licht Jezus toe in scherpe bewoordingen. Hem volgen, meebouwen aan het Rijk van zijn Vader veronderstelt een nieuwe levensstijl en andere sociale verhoudingen. Hij pleit voor een grote innerlijke vrijheid, zowel ten aanzien van bezit als van menselijke relaties.
Zelf engageert Jezus zich ten volle. Zijn liefde voor God en voor al wie Hij ontmoet, is onbeperkt. Alles laat Hij los, tot zijn eigen leven toe, omwille van de zending die Hij te volbrengen heeft. Van harte hoopt Jezus voor zijn leerlingen hetzelfde. Het is zijn diepste wens dat zij zich op hun beurt en in alle vrijheid toevertrouwen aan de Vader. ‘Kiezen is laten’, ook wanneer het je christen-zijn betreft.
Padre Nikolaas Devynck osb
Infrastructuur Antenne Noord
Sint-Kruis-Brugge
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.