Zondag 14 augustus: twintigste zondag door het jaar

11 aug Zondag 14 augustus: twintigste zondag door het jaar

Een verrassende taal

                                                                               Lc 12, 49-53

Christen-zijn is iets ernstigs. Het Koninkrijk dat zo centraal staat in de verkondiging, bevat een aantal duidelijke waarden die geen geschipper toelaten. Het is geen neutraal project dat past in het om het even welke maatschappij of cultuur. Integendeel, het legt prioriteiten: de mens, het welzijn van armen en misdeelden, oprecht Godsgeloof, inkeer, naastenliefde… Het ‘vuur’ uit het evangelie kan dus verschillende betekenissen hebben. Het doet denken aan de Geest die op Pinksteren in vurige tongen over de leerlingen kwam. Toen brak in hen een enthousiasme door, dat hen overal uitstuurde om te getuigen van hun geloof in Jezus, de gekruisigde en verrezen Heer.

Tot op vandaag is het vertrouwen in zijn nabijheid en in de belofte van het Koninkrijk als een fakkel die nooit ophoudt te branden, omdat hij voortdurend wordt doorgegeven van individu naar individu, van gemeenschap tot gemeenschap, van volk tot volk. Vuur werkt ook zuiverend. Het veredelt en puurt uit. Het geeft licht en warmte. Het appèl dat van Jezus’ persoon en van zijn boodschap uitgaat, laat mensen groeien in eerlijkheid, in bewogenheid voor elkaar, in innerlijke vrijheid en openheid voor God. Ook dat is een proces van rijpwording, dat soms pijn en tegenstand veroorzaakt, maar anderzijds brengt het een stille vreugde teweeg, omdat je mag ervaren dat je op de goede weg bent. Misschien wordt het je stilaan duidelijk dat de woorden uit het evangelie niet zo scherp bedoeld zijn als je aanvankelijk dacht. De radicaliteit die eruit opklinkt, komt voort vanuit een oprechte bekommernis voor de mens en zijn geluk. Dit is voor Jezus het enige vuur dat Hem verteert en waaraan Hij alles prijsgeeft. Het is het vuur van de liefde, dat in Hem oplaait tot bevrijding van allen die de Vader Hem heeft toevertrouwd.

Is Jezus’ voorbeeld dan zo aanstekelijk, dat het verdeeldheid zaait tussen hen die wel of niet voor Hem kiezen? Het zou jammer zijn, indien het geloof in Iemand die een en al mildheid is, zou aanleiding geven tot ruzie en conflicten. Hopelijk vinden mensen dan wegen en woorden om met elkaar te blijven spreken en om te groeien in wederzijds respect. Toch opteert Jezus niet voor een kleurloze eensgezindheid of oppervlakkige vrede, die elke confrontatie vermijdt. Hij weet wat Hij wil en gaat recht door zee. Zijn radicaliteit betreft allereerst zichzelf en dan de gekwetste mens, die Hij overal ontmoet. Jezus wenst zijn leerlingen een radicaliteit die geen mensen tegen elkaar opzet, maar hen maakt tot een levend appèl voor een meer authentiek geloof.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infrastructuur Antenne Noord
Sint-Kruis – Brugge