Zondag 1 mei: derde paaszondag

29 apr Zondag 1 mei: derde paaszondag

Aan de andere oever…

                                                                                     Joh 21, 1-19

De tijd na Pasen wordt gekenmerkt door blije verwondering. Men noemt het daarom wel eens de ‘witte vreugdetijd’, gevuld met alleluia’s en feestelijke liederen. Wanneer we in deze dagen als gelovige mensen samenkomen, dan staat de brandende paaskaars versierd met witte bloemen, in ons midden. Het is een teken dat ons herinnert aan Jezus’ nabijheid als Verrezene. Al is Hij na zijn dood opgenomen in de heerlijkheid van de Vader, toch blijft Hij onder de zijnen aanwezig en is Hij, tot op vandaag, de Levende, dezelfde Heer die de leerlingen ontmoetten, eerst in Jeruzalem en nu aan de oever van het meer van Tiberias.

Toch roept de ontmoeting aan het meer van Tiberias een aantal vragen op. Hoe kan het dat vissers volle netten ophalen, wanneer ze een hele nacht tevergeefs probeerden? Hoe komt het dat de leerlingen Jezus eerst niet herkennen en achteraf Hem niet durven vragen wie Hij is? De christengemeenschappen aan het einde van de eerste eeuw kijken eveneens van op afstand naar de tijd die volgt op de verrijzenis. Hun geloof in Jezus botst op vragen. Met Pasen is een geheel nieuwe werkelijkheid doorgebroken en toch hebben zij er moeite mee om dit te verbinden met wat eraan voorafgaat. Is de gekruisigde Jezus van Nazareth inderdaad de levende Heer rond wie zij samenkomen? Is het getuigenis van de leerlingen over dit prille begin betrouwbaar? Tegen deze achtergrond schrijft Johannes zijn paasverhaal.

Het verhaal van vandaag doet ons denken aan dat van de wonderbare visvangst, waarbij Simon Petrus, Jakobus en Johannes door Jezus worden geroepen om hun netten achter te laten en Hem te volgen. De gelijkenis is opvallend, doch volgens de evangelist gebeurt het belangrijkste nu niet op het meer, wel aan de oever op het strand. Dààr ontmoet Jezus opnieuw zeven van zijn leerlingen. Dààr houdt Hij maaltijd met hen en heeft Hij een indringend gesprek met Petrus. Voor Johannes zijn dit de drie wegen, waarlangs de Verrezene zich laat kennen. Dit is zijn persoonlijke ervaring. Dit is de paasviering van de leerlingen. Dit is de gelovige ervaring van vele generaties christenen.

Misschien ben jij één van deze mensen en behoort de oever van het meer van Tiberias af en toe tot jouw geloofservaring. Misschien zijn deze momenten bij jou uitgegroeid tot een teder licht, dat je met je meedraagt. maar wellicht staan wij allen het dichtst bij Petrus, terughoudend, blij omdat God en Jezus ter harte gaan, één en al vraag om meer te vertrouwen.

Nikolaas Devynck o.s.b.
Infrastructuur - Antenne Noord
8200 Sint-Kruis-Brugge