WITTE DONDERDAG – GOEDE VRIJDAG

12 apr WITTE DONDERDAG – GOEDE VRIJDAG

“Een nacht anders dan de andere nachten”

“Het Joodse paasfeest was op handen” (Joh 13, 1). In zovele Joodse gezinnen zal het jongste kind vragen waarom deze nacht anders is dan de andere nachten. Dan zal de oudste vader opnieuw het verhaal van de Uittocht vertellen, het verhaal van de moeizame tocht door de woestijn naar het Beloofde Land, het verhaal van Gods trouw. Doorheen de vele woorden zal de sterke ervaring van bevrijding weerklinken: wij, die niemand waren, mensen zonder grond, wij hebben van Jahwe het leven gekregen. Jahwe heeft redding gebracht. Zo wordt het vertrouwen in Gods zorgende nabijheid doorgezegd van generatie tot generatie. Ook Jezus sluit zich hieraan aan, wanneer Hij die laatste avond met zijn leerlingen aan tafel gaat, maar Hij zal het verhaal van bevrijding verder schrijven met de inzet van heel zijn leven.

Waarom is deze nacht anders dan de andere nachten? Samen met de leerlingen mogen wij er getuige van zijn, dankzij het met schroom vertelde verhaal van Johannes. Jezus’ woorden en gebaren tekent de evangelist voor onze ogen, één na één, opdat wij ze zouden begrijpen en vooral proberen na te leven.

Waarschijnlijk hebben de twaalf apostelen pas achteraf begrepen wat toen gebeurd is namelijk dat in Jezus het oude paasfeest werd voltooid en Hij “een nieuw verbond sloot in zijn bloed” (1 Kor. 11, 25). Niet de dood heeft het laatste woord, wel het leven. Dankzij de gehoorzaamheid van de Zoon tot op het kruis, wordt de laatste vijand van de mens vernietigd. Het antwoord van de Vader hierop is bevrijding en opstanding, hoop en geborgenheid voor allen die in Hem geloven.

Alvorens echter deze volheid aanbreekt, moet eerst nog de pijnlijke weg van de zelfgave gegaan worden, maar reeds nu ligt de glans van de verrijzenis over de dramatische gebeurtenissen. Het is met een stille, ingetogen vreugde dat wij vanavond Eucharistie vieren en de verrezen Heer ontmoeten in tekenen van brood en wijn.

Na het paasmaal met zijn leerlingen, trekt Jezus zich terug in de Olijfhof. Hij vraagt dat ze met Hem zouden bidden. Vele  mensen doen dit vanavond en ook dat maakt deze nacht anders dan de andere.

Stil worden en bidden bij het Teken van het Brood, Jezus’ tastbare aanwezigheid in ons midden. Het is geen droevige nacht, maar een moment van diepe verbondenheid, een uiting van vertrouwen in God, die geen mens in de steek laat.

Stil worden en bidden, niet enkel voor het verdriet uit onze onmiddellijke omgeving, maar ook voor de velen die naamloos en vergeten lijden en sterven. In Christus mogen wij geloven dat dit alles niet tevergeefs is, maar dat Hij het laat vruchtbaar worden voor het welzijn van de Kerk en de wereld, Hij die zelf als een graankorrel is gestorven.

Proberen wij ons aan te sluiten bij het gebed van zovelen en dit op het woord van Maria, die ons ook nu voorhoudt te doen wat haar Zoon vraagt, ”Doe maar wat Hij je zeggen zal” (Joh 2, 5). Straks ontmoeten wij haar onder het kruis. Daar wordt zij de Moeder van de Kerk, aan wie we onze vreugde en pijn mogen toevertrouwen. Zij zal ons helpen dragen en verdragen, helpen geloven en vertrouwen.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infrastructuur Antenne Noord
Sint-Kruis-Brugge