VIJFDE ZONDAG IN DE VASTEN: Een ontwapenende vergeving!

01 apr VIJFDE ZONDAG IN DE VASTEN: Een ontwapenende vergeving!

Johannes 8,1-11: Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen.

De veertigdagentijd loopt naar zijn einde. Pasen is vlakbij. In de uitstalramen verschijnen lentebloemen, paashazen, paaseieren en zachte voorjaarskleuren. De winter ligt achter ons, alhoewel er nog koude oostenwind waait. Het wonder van de uitbottende natuur heeft zich nogmaals voor onze ogen voltrokken. Dit alles geeft ons weer ademruimte en levensmoed. Het doet ons opstaan en opnieuw beginnen, niet haastig en overactief, maar rustig en schroomvol, zodat de levensstroom die alles in groei en bloei zet ook ons kan aanraken. Voor wie gelooft, hebben de voorbije weken nog een ander spoor van ontluikend leven getrokken. De profeet Jesaja schrijft erover met verbazingwekkende beelden. Hij heeft het over een weg door de steppe en over een stromende rivier door de woestijn. Zo verrassend zijn Jahwe’s tussenkomsten in de geschiedenis van zijn volk, dat niemand ze kan voorzien of vermoeden. Tot dezelfde ervaring komen mensen rondom Jezus.

Vandaag brengen de farizeeën een overspelige vrouw bij Jezus. Volgens de Wet van Mozes moet zij gestenigd worden, maar Jezus veroordeelt haar niet. Integendeel. Hij komt tussen ten gunste van de vrouw. Vind je het een handige zet naar de religieuze elite toe of ben je getroffen door de manier waarop Jezus het opneemt ten gunste van de vrouw? In gesprekken over biecht – sacrament van de verzoening – en eigenlijke verzoening worden het goed maken met elkaar en het vragen en ontvangen van vergeving wel eens tegenover elkaar geplaatst, als het ene belangrijker is dan het andere. Wat fout is moet hersteld worden en je kan maar rekenen op een nieuwe kans, als je blijk geeft van goede wil. Zo koppelen wij allerlei voorwaarden aan de evangelische oproep tot vergeving en steken wij onze moeilijkheid om schuld te bekennen en vergeving te schenken weg achter een veeleisendheid naar anderen toe. Gods barmhartigheid is echter milder.

In Jezus ontmoeten wij een sterke voorkeurliefde voor armen en zondaars. Niet dat Hij de realiteit van het kwaad over het hoofd ziet, maar Hij maakt onderscheid tussen wat objectief fout is en de mens die voor Hem staat. Deze laatste gaat Hij tegemoet met zijn vergeving, zonder eerst na te gaan of er wel berouw is, zonder eerst te onderzoeken wat er gebeurde, zonder eerst een bewijs te hebben dat het in de toekomst beter zal uitzien. Onvoorwaardelijk en gratuit schenkt Hij zijn barmhartigheid. De zondige mens hoeft ze niet te ‘verdienen’ of af te smeken. Hij krijgt ze overvloedig, in de hoop dat hij hieruit de kracht put om voortaan ànders te leven. Zo geeft Jezus gestalte aan de mildheid van zijn Vader. Zijn houding, de woorden die Hij spreekt, heel zijn persoon is bevrijdend en leven gevend. Wij worden vandaag opgeroepen om ons toe te vertrouwen aan Gods liefdevolle nabijheid.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.

Infrastructuur Antenne Noord

Sint-Kruis – Brugge