VIJFDE ZONDAG DOOR HET JAAR: zich geroepen voelen!

04 feb VIJFDE ZONDAG DOOR HET JAAR: zich geroepen voelen!

Jes 6, 1-2a.3-8; 1 Kor 15, 1-11 ; Lc 5, 1-11

Mensen zijn te allen tijde nodig om lief te hebben, om zorg te dragen, om te bewaren aan een rechtvaardige wereld. Mensen zijn er nodig om God ter sprake te brengen, om Jezus’ boodschap te verkondigen en zijn levensopdracht verder te zetten. Mensen bestaan gewoon om mens te zijn met en voor anderen.

De lezingen van deze zondag voegen er nog een gedachte aan toe: mensen zijn er niet alleen ‘nodig’, zij worden tevens ‘geroepen’ tot allerlei taken en diensten. De profeet Jesaja, de apostelen Paulus en Simon hebben dit elk, op een unieke manier ervaren. De eerste maakt een adembenemend visioen mee, waarbij hij onder de indruk komt van Gods grootheid. Oog in oog met Jahwe wordt hij zich bewust van zijn kleinheid, doch tegelijkertijd voelt hij zich boven zijn menselijke zwakheid uitgetild. Vanuit het vertrouwen dat deze barmhartige liefde hem nooit zal ontbreken, durft hij het aan Gods vraag te beantwoorden met een eenvoudig: “Hier ben ik, zend mij!” (Jes 6, 8). Voortaan spreekt Jesaja in zijn naam, in opdracht van Jahwe. Paulus heeft een hele weg afgelegd: van farizeeër die christenen vervolgt naar missionaris van de heidenen. Onverwacht werd hij ‘geroepen’. Hij maakte een grote ommekeer door, zo ingrijpend dat wij hem vandaag horen zeggen: “de genade Gods ben ik wie ik ben” (1 Kor 15, 10). Hij beseft dat hij niet waard is apostel genoemd te worden, maar toch kan hij niet nalaten zijn vreugde uit te spreken, omdat hij zich, ondanks zijn verleden, mag inzetten voor Jezus en zijn evangelie. Simon wordt, samen met enkele andere vissers, weggehaald van achter zijn netten. De buitengewone visvangst slaat hem met ontzetting en doet hem zijn menselijke begrensdheid ervaren. Hij voelt de zekerheden waaraan hij zich vasthield, wegebben. Doch in de plaats daarvan komt een gelovig vermoeden dat de man die hem heeft aangesproken, waard is om te volgen. Wat dit inhoudt, lezen we verder in het evangelie. Het is met Jezus mee naar een melaatse gaan, ook al is dit iemand die door iedereen gemeden wordt. Het is van dichtbij de genezing van een lamme meemaken en horen hoe zijn zonden vergeven worden. Het is een tollenaar opnemen in hun kring en de heilige sabbat overtreden door aren te plukken. Zo ontdekken Simon en de anderen gaandeweg waartoe zij ‘geroepen’ worden.

Roept God ook vandaag mensen en waartoe? Het antwoord is ‘ja’! Omdat Hij een en al liefde is, zoekt Hij voortdurend contact met de mens en zijn wereld en vertrouwt Hij zijn schepping toe aan ontelbaar veel handen. Alleen doet Hij dit op zijn manier. Hij neemt het initiatief, nodigt uit en zijn keuze is soms verrassend…

Padre Nikolaas Devynck osb

Infrastructuur Antenne Noord

Sint-Kruis-Brugge