Sint Jan Vianney – Pastoor van Ars

02 feb Sint Jan Vianney – Pastoor van Ars

Bidden kan op veel verschillende manieren. Lezen over mensen die ons voorgingen en die we tot voorbeeld kunnen nemen bijvoorbeeld. Om uiteindelijk samen met hen te bidden met hun woorden. Aalmoezenier Annie Walscharts verhaalt over Sint Jan Vianney, pastoor van Ars.

Walscharts Annie

2/2007

Mijn kinderjaren heb ik doorgebracht in een parochie met St. Jan Vianney – ook genaamd: ’t pastoorke van Ars – als patroonheilige.
Jaren heb ik niet geweten wie dat was en waar Ars dan wel gelegen was.
Maar een mens leest en hoort wat, kortom je komt wat te weten en leert wat bij.
De laatste jaren begon ik de eerste van mijn parochieheiligen beter te leren kennen en verschillende mensen zeiden dat ik echt eens naar Ars moest gaan waar er een bedevaartsoord is op de plaats waar hij als priester gewerkt heeft. Frankrijk heeft echter meer dan één plaats die Ars heet of Ars in zijn naam draagt. Uiteindelijk kreeg ik de juiste gegevens van E.H.Van Thillo pastoor te Brasschaat Maria ter Heide.
Dit jaar brachten mijn man en ik een gedeelte van onze vakantie door in Lyon en dat is in de buurt van Ars, een bezoekje kon dus niet uitblijven.

Het leven van Sint-Jan

Sint Jan Vianney werd geboren in Dardilly – eveneens in de buurt van Lyon – in 1786. De Franse Revolutie beïnvloedde zijn jeugd zeer sterk. Zijn eerste biecht – in voorbereiding op zijn Eerste Communie – gebeurde dan ook clandestien in de woning van zijn ouders met wie hij een zeer liefdevolle band had.
In 1815 wordt hij priester en in 1818 wordt hij aangesteld in Ars. Zijn predikaties, zijn gebed en zijn manier van leven – sober en in zelfopgelegde armoede – maakten grote indruk op iedereen die hem van ver of dichtbij kende. Velen kozen hem dan ook als biechtvader en luisterend oor. Hij kwam vaak amper aan slapen toe. Een paar uur per nacht moest volstaan.
Sint Jan Vianney was een nederig man die zichzelf afvroeg of hij wel goed genoeg was voor de taak die hem toebedeeld was. Verschillende keren zou hij dan ook aanstalten maken om zijn parochie te ontvluchten; dit in de overtuiging dat hij zijn taak als pastoor niet waardig was. De laatste maal dat dit gebeurde was zes jaar voor zijn overlijden. Telkens weer werd hij teruggehaald door mensen die wel vertrouwen hadden in zijn waardig priester-zijn. Hij was een zeer spiritueel iemand, een priester die met heel zijn hart van God hield en bij hem wilde zijn. Hij overleed op 4 augustus 1859 en werd vrij snel heilig verklaard.

– 1905: Pastoor van Ars wordt de patroonheilige voor alle priesters in Frankrijk.
– 1929: Hij wordt de patroonheilige voor alle priesters over de hele wereld.
Ik hoop van harte en durf het God te vragen dat de parochieheilige die mij door mijn kindertijd geloodst heeft ook nu naast mij mag staan nu ik padre ben – padre, geen priester weliswaar maar misschien maakt dat voor hem wel geen onoverbrugbaar verschil.

De Ontmoeting

In 1818 begeeft Jean-Marie Vianney zich naar Ars waar hij zijn nieuwe taak zal aanvangen.
Onderweg vraagt hij de weg aan een herdersjongen: Antoine Givré.
De jonge Antoine wijst de priester de weg waarop deze zegt :
“Jij hebt mij de weg naar Ars getoond, ik zal jou de weg naar de hemel tonen”.

In 1859 – op 4 augustus – overlijdt J-M Vianney en 5 dagen later volgt Antoine Grivé hem. Hij overlijdt op 9 augustus 1859.
Een eindje van Ars vandaan – midden in de velden – staat er een sober maar mooi beeld
Op een rustig, plaatsje, zeer geschikt om even te gaan zitten en de rest van de wereld even te vergeten in vredige stilte.
Wie weet ontmoeten wij elkaar daar weleens. Dit kan best weet je, want ook dit jaar ontmoetten wij in Ars louter toevallig een groep Vlaamse bedevaarders.
“Volgend jaar vieren we 150 jaar verschijningen te Lourdes, en het jaar daarna de 150ste verjaardag van het overlijden van St. Jan Vianney – ’t pastoorke van Ars”: zei er iemand uit de groep. Ik kon het niet laten hierop te antwoorden dat we toch echt wel een Vierende Kerk zijn. Laten we dat maar zo houden. Graag tot bij een volgende ontmoeting.

Akte van liefde van de H. Pastoor van Ars

Ik bemin U, o mijn God, en mijn enig verlangen is U te beminnen tot mijn laatste ademtocht.
Ik bemin U, oneindig beminnelijke God, en ik sterf liever terwijl ik U bemin, dan één ogenblik te leven zonder U.
Ik bemin U, o mijn God, en verlang alleen naar de hemel, om U daar volmaakt te kunnen beminnen.
Ik bemin U, o oneindig goede God, en ik vrees enkel de hel, omdat ik dan nooit de zoete troost zal kennen U te beminnen.
O mijn God, omdat mijn tong het U niet elk ogenblik kan zeggen dat ik U bemin, wil mijn hart het herhalen telkens als ik ademhaal.
Geef mij de genade te lijden terwijl ik U bemin, U te beminnen terwijl ik lijd en schenk mij de genade te mogen sterven terwijl ik U bemin en terwijl ik voel dat ik U bemin.
En hoe meer mijn einde nadert, met des te meer aandrang smeek ik U mijn liefde te doen groeien en te vervolmaken.Amen

Acte d’amour du Saint Curé d’Ars

Je vous aime, ô mon Dieu, et mon seul désir est de vous aimer jusqu’au dernier soupir de ma vie.
Je vous aime, ô mon Dieu, infiniment aimable, et j’aime mieux mourir en vous aimant que de vivre un seul instant sans vous aimer.
Je vous aime, ô mon Dieu, et je ne désire le Ciel que pour avoir le bonheur de vous aimer parfaitement.
Je vous aime, ô mon Dieu, et je n’appréhende l’enfer que parce qu’on y aura jamais la douce consolation de vous aimer.
Ô mon Dieu, si ma langue ne peut dire à tout moment que je vous aime, du moins je veux que mon cœur vous la répète autant de fois que je respire.
Ah! Faites moi la grâce de souffrir en vous aimant, de vous aimer en souffrant, et d’expirer un jour en vous aimant et en sentant que je vous aime.
Et plus j’approche de ma fin, plus je vous conjure d’accroitre mon amour et de le perfectionner. Amen