Zondag 2 juni 2024: 9de zondag door het jaar

28 mei Zondag 2 juni 2024: 9de zondag door het jaar

Intolerantie en tolerantie

                                                                                              Marcus 2, 23 – 3,6: “De sabbat is gemaakt om de mens maar niet de mens om de sabbat”

Jezus trekt predikend rond in Palestina, kondigt het Rijk Gods aan en doet dat op zo’n manier dat heel het volk buiten zichzelf is. Maar algauw duiken ook de eerste tekenen van verzet, dit is van intolerantie op. De farizeeën kunnen het niet verkroppen dat Jezus eet met tollenaars en zondaars, dat zijn leerlingen zich niet houden aan de voorgeschreven vastenwetten en dat zij iets doen wat op sabbat niet geoorloofd is. De farizeeën verwijten Jezus dat Hij te tolerant is, te breeddenkend en zo stellen zij zich intolerant op. En dit is begrijpend vanuit hun minderheidspositie in het joodse volk. In hun onverdraagzaamheid verwijten zij Jezus’ soepelheid tegenover tollenaars en zondaars als tegenover de vrome gelovigen.

Je kunt je hierbij afvragen waarom ze daarbij zo boos worden. Woede is altijd een teken dat men zich bedreigt voelt. De farizeeën voelen zich dus door Jezus’ optreden bedreigd, juist omdat Hij de grenzen niet respecteert. Juist hierin zit het probleem. Wie heeft die grenzen getrokken? Zij zeggen dat God zelf door het geven van zijn wet die grenzen getrokken heeft. En ze hebben nog gelijk. God heeft de Wet gegeven, maar Hij heeft niet gezegd dat die Wet een grens of een muur tussen mensen moet zijn. Integendeel. God heeft twee houdingen. Hij stelt inderdaad zijn eisen, maar anderzijds is Hij ook een barmhartige God, die niemand, maar ook niemand ooit afschrijft. Men zou kunnen zeggen: God is intolerant en tolerant tegelijkertijd. Het aspect van barmhartigheid hadden de farizeeën vergeten. Opgesloten binnen hun kleine groep met zijn hoge idealen en strenge eisen, waren farizeeën blind geworden voor de andere zijde van God: zijn barmhartigheid en mildheid. Ze hadden God vereenzelvigd met zijn strengheid en vandaar een intolerante houding opgebouwd.

Jezus’ optreden en zijn verkondiging is juist dat aspect van God weer concrete gestalte geven in de wereld. Gods Rijk wordt op de eerste plaats gedragen door een immense tolerantie. Nooit wordt iemand definitief afgeschreven. En zonde of anders-zijn is nooit een grens of muur tussen mensen. Daarom gaat Jezus om met tollenaars en zondaars. Stelt God dan geen grenzen meer? Toch wel, naar de eisen van de liefde. Liefde vraagt wederliefde, maar schrijft nooit af, laat nooit iemand vallen. Het Rijk Gods is op de eerste plaats een liefdesbeweging.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infra Antenne Noord
Sint-Kruis - Brugge

Marcus 2, 23-28

Het Woord van God

Eens ging Jezus op de sabbat door een korenveld en zijn leerlingen begonnen onder het gaan aren te plukken. De Farizeeën zeiden tot Hem: “Waarom doen ze op sabbat iets wat niet geoorloofd is?” Hij gaf hun ten antwoord: “Hebt gij nooit gelezen wat David deed, toen hij gebrek had en hij en zijn metgezellen honger kregen? Hoe hij onder de hogepriester Abjatar het huis van God binnenging en van de toonbroden at, die alleen de priesters mogen eten, en hoe hij er ook van gaf aan zijn metgezellen?” En Hij voegde eraan toe: “De sabbat is gemaakt om de mens maar niet de mens om de sabbat. De Mensenzoon is dus Heer, ook van de sabbat.”