Inhoud Om en Rondom nr. 124 (met het volledige openingsartikel)
Editoriaal (van de Redactie)
Voici une nouvelle année qui arrive ou qui vient de prendre son envol. Selon le moment où cette revue parvient jusqu’à vous. L’équipe de la rédaction vous souhaite de belles et joyeuses fêtes de fin d’année pouvant vous réchauffer le cœur. Nous vous adressons également nos vœux pour une année remplie de promesses et de rencontres en compagnie de l’Enfant de la crèche.
C’est parfois, pour certains, un casse-tête que de trouver les bons mots pour souhaiter à ceux qu’on aime, à ceux que l’on apprécie, à ceux qui ont besoin de notre présence, à ceux qui sont dans la peine, ou dans la joie, un passage heureux pour une année nouvelle remplie de la présence chaleureuse d’un Dieu qui se veut proche de tout être humain. Et pourtant, il s’agit bien d’une belle tradition qui offre une opportunité à chacun de reprendre contact avec ceux que l’on n’a plus vu depuis un certain temps ou bien de consolider les relations avec ceux qui nous sont proches.
A toutes et à tous, à nos fidèles lecteurs, à ceux qui découvrent l’aumônerie militaire grâce au lien de cette revue, nous souhaitons le meilleur de la Bonne Nouvelle afin que 2014 fasse ressentir combien nous comptons tous aux yeux de Dieu. Et que nous en soyons témoins.
Een nieuw jaar breekt aan. De redactie wenst jullie vreugdevolle en hartverwarmende eindejaars- en nieuwjaarsfeesten toe. Onze wensen voor een beloftevol 2014 dragen in zich de hoop op fijne ontmoetingen vanuit de vreugde om het goddelijke Kind in de kribbe.
Dikwijls breken wij ons het hoofd om de juiste woorden te vinden om de warme aanwezigheid van een God die elke mens nabij is over te brengen aan hen die wij liefhebben en waarderen, aan medemensen die rekenen op onze nabijheid, aan zij die treuren of verheugd zijn. En toch, krijgen wij hier niet de kans om met deze jaarlijkse mooie traditie terug contact op te nemen met vrienden die wij al een hele tijd niet meer hebben gezien of de relaties te versterken met zij die ons dierbaar zijn?
Aan iedereen, aan onze trouwe lezers en lezeressen, aan zij die de aalmoezeniersdienst ontdekken dank zij ons tijdschrift, wensen wij een schitterend nieuw jaar toe, gedragen door de gelovige zekerheid dat wij een onnoemelijke waarde hebben in Gods ogen. Mogen wij hiervan getuigen het hele komende jaar door.
Openingsartikel (Opperaalmoezenier):
Het verlangen naar vrede komt jaarlijks met Kerstmis op specifieke wijze in het daglicht te staan. Het is ruimer dan het gelovig vieren van de geboorte van Gods Zoon, want het doordesemt de hele samenleving. Toch vormt het christelijke gedenken een belangrijke bron van de steeds weerkerende hoop op vrede die wereldwijd de mensen beroert. In het kerstverhaal wordt er aan mensen vrede toegezegd maar deze vrede is kwetsbaar. Dat blijkt al uit het verhaal van de komst van de magiërs uit het Oosten. Zij willen hulde brengen aan het pas geboren goddelijke kind maar worden op hun zoektocht geconfronteerd met de plaatselijke machthebber Herodes. Hij duldt geen vredevorst naast zich en geeft later zelfs opdracht tot een kindermoord om zijn positie veilig te stellen. Het verhaal van de kindermoord is een verhaal van alle tijden. Steeds weer weten tirannen van geen wijken en steeds weer zijn kwetsbare mensen, in het bijzonder onschuldige kinderen, het slachtoffer. Vrede op aarde blijft een verlangen dat steeds weer doorkruist en ontgoocheld wordt door geweld en honger om macht en prestige. Grote delen van Afrika en het Midden-Oosten vormen vandaag trieste voorbeelden van deze steeds weerkerende tragiek, maar ook elders in de wereld is de vrede soms ver te zoeken.
Toch blijft het verlangen naar vrede, midden geweld en verdrukking, steeds weer de kop opsteken. Een bekend voorbeeld hiervan voltrok zich tijdens de Eerste Wereldoorlog. Rond Kerstmis 1914 gingen soldaten bij de vijand Kerstmis vieren in de loopgraaf. Er werden handen geschud, men bood elkaar een vuurtje aan en wisselde geschenken uit: sigaretten, Duitse worsten en sigaren, familiefoto’s en Londense kranten. Er vonden gezamenlijke velddiensten plaats en er was zelfs sprake van voetbalwedstrijden in het niemandsland. Deze merkwaardige situatie aan het front duurde slechts enkele dagen maar blijft een voorbeeld van hoop op vrede die in mensenharten onuitroeibaar is. Even was er vrede op aarde. De geweren en kanonnen verstomden een moment. Er was gedurende een korte tijd plaats voor het Kerstfeest, met onderlinge kameraadschap en medemenselijkheid. Soldaten aan beide zijden van het front vergaten even hun ellendige levensomstandigheden en doodsdreiging. Zij deelden samen in een precair kerstbestand.
Voor militairen die vandaag op vredesmissie zijn, blijft Kerstmis een bijzondere dag. Zij onderbreken de dagdagelijkse routine en nemen deel aan een kerstviering of halen de onderlinge banden van vriendschap extra aan. Zij verbroederen met bevriende naties en hopen op een herstel van vrede voor de plaatsen waar zij hun missie volbrengen. Waar het kan, zal er over de grenzen van religies en levensbeschouwingen heen stil worden gestaan bij het universele verlangen naar vrede. De zinvolheid van de uit te voeren opdracht komt in een breder perspectief te staan waarbij de draagkracht en de motivatie toeneemt. De afstand met het thuisfront waar familie en vrienden ook Kerstmis vieren en denken aan hun militair op zending, kleurt anders waarbij woorden van vriendschap en liefde centraal komen te staan en de hoop op een blij weerzien bij het einde van de opdracht extra naar voor treedt.
Eind november was ik enkele dagen in Kindu en Kisangani (Congo) waar Belgische militairen, para-commando’s van Tielen in het bijzonder, werken aan de opleiding van een Congolees bataljon dat voorzien is naar Oost-Congo te trekken om er een pril vredesbestand te bewaken. Dit is er gekomen na het verjagen van de rebellenbeweging M23 die de streek terroriseerde. De Congolese bevolking heeft nood aan vrede. Als gelovigen met Kerstmis gedenken dat God als een weerloos kind op deze wereld is gekomen om mensen tot Hem en tot elkaar te brengen, dan kan dit vieren niet los worden gekoppeld van het opnemen van een verantwoordelijkheid om daadwerkelijk de vrede te stichten daar waar er wordt geleefd en gewerkt. Niet alleen in het persoonlijke leven maar ook in de bredere omgeving en wereldwijd. België heeft een historische band met Congo als vroegere kolonie. Het is dan ook een lovenswaardig initiatief dat ons land niet afzijdig blijft van een inzet ter plaatse om het lijden, het geweld en de onvrede waar de Congolese bevolking het slachtoffer van is, te verlichten. Onze militairen dragen hiertoe bij. Als Kerstmis een realiteit mag worden in Congo, dan is het ook doorheen hun inzet. Het is goed om dit voor ogen te houden midden het vieren van Kerstmis in eigen land, in familie- en vriendenkring. Ik wens aan al onze lezers een Zalig Kerstfeest toe en een gelukkig Nieuwjaar!
Spiritualiteit – Spiritualité:
Het leven – La vie:
Dossier:
Artikel van opperaalmoezenier Johan Van Den Eeckhout geschreven in het Belgisch Militair Tijdschrift (juni 2013): “Uitdagingen voor de religieuze bijstand binnen Defensie” / Défis pour l’assistance religieuze à la Défense.
Sectoren – Mensen onderweg:
Voor u gelezen / A livre ouvert (Peter Ausloos)
Dit tijdschrift verschijnt 3 keer per jaar. U kunt zich abonneren aan de democratische prijs van 6 euro, te storten op rekeningnummer:
IBAN : BE86 0011 9826 5450 BIC : GEBABEBB
Vrienden van het bisdom bij de Krijgsmacht
Met vermelding: “Abonnement 2014 Om en Rondom”