18 apr Zondag 21 april 2024: 4de paaszondag
1 Johannes 3,1-2: Gods liefde is zo groot dat Hij ons aanneemt als zijn kinderen.
Johannes 10,11-18: Jezus is de goede Herder die zijn leven geeft voor zijn schapen.
Wanneer wij het evangelie van de Goede Herder in deze paastijd beluisteren, dan brengt het ons in aanraking met een innerlijke warmte, die meer dan menselijke vervulling schenkt. Net als bij de andere leerlingen is ook bij Johannes de verrijzenis van Jezus uitgegroeid tot een vriendschapsgebeuren dat heel zijn menselijk bestaan aangrijpt. De enkele ontmoetingen met de Verrezene die er geweest zijn, hebben allen binnengeleid in een intimiteit, die hen van binnenuit vernieuwt. Zij mogen ervaren dat Hij hen liefheeft en weer rondom zich verzamelt. Zij voelen zich gekend en aanvaard, geborgen en beschermd, gesteund en geleid. Jezus’ woorden over de goede herder zijn voor hen een werkelijkheid die zij beleven. Hij is het, na Pasen, meer dan ooit voor hen geworden. Zij van hun kant weten hoe ver zijn liefde reikt. Hij heeft alles prijsgegeven, zelfs zijn leven, om voor altijd hun Herder te zijn.
Deze vriendschapservaring schrijft Johannes uit in zijn eerste brief: ‘Wij worden kinderen van God genoemd en wij zijn het ook” (3, 1). Het is een vreugdekreet, die overvloeit van dankbaarheid. Het is een voortzetting van wat in het evangelie staat: “Ik ken de mijnen en de mijnen kennen Mij, zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken” (Jo 10, 15). Hier wordt de liefde in een weidse cirkel rondom ons menselijk bestaan gelegd. Zij gaat van God uit, omvat de Zoon en raakt Hem in al wat geschapen is aan. Zij geeft en deelt, totdat zij allen verzameld heeft tot één kudde, geleid door dezelfde herder.
Op deze paaszondag en tevens roepingenzondag worden wij uitgenodigd om ons te laten onderdompelen in deze stroom ‘van leven’. De warmte van de vriendschap waarin Jezus zichzelf wegschenkt en waarvan Johannes getuigt, wordt ook ons aangeboden. Niet alleen als iets waarin wij dienen te ‘geloven’, maar als een werkelijkheid die aan ons gebeurt, die wij mogen ervaren en die in ons kan groeien. Wie eenmaal de innerlijke warmte van een verbondenheid met God en Jezus heeft ervaren, weet zich geroepen om, zoals Hij ‘herder’ te zijn voor anderen. Dit kan in velerlei vormen. De liefde die ze inspireert, blijft dezelfde. Mochten velen haar ontdekken en in zich laten groeien.
Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infra Antenne Noord
Sint-Kruis - Brugge
Johannes 10,11-18:
“Ik ben de goede herder. De goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen. Maar de huurling, die geen herder is en geen eigenaar van de schapen, ziet de wolf aankomen, laat de schapen in de steek en vlucht weg; de wolf rooft ze en jaagt ze uiteen. Hij is dan ook maar een huurling en heeft geen hart voor de schapen. Ik ben de goede herder. Ik ken de mijnen en de mijnen kennen Mij, zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen. Ik heb nog andere schapen, die niet uit deze schaapsstal zijn. Ook die moet ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren en het zal worden: één kudde, één herder. Hierom heeft de Vader Mij lief, omdat Ik mijn leven geef, om het later weer terug te nemen. Niemand neemt het Mij af, maar Ik geef het uit Mijzelf. Macht heb Ik om het te geven en macht om het terug te nemen: dat is de opdracht die Ik van mijn Vader heb ontvangen.”
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.