Zondag 30 juli: 17de zondag door het Jaar A

25 jul Zondag 30 juli: 17de zondag door het Jaar A

Van de verborgen schat

                                                                                                   Mt. 13, 44-52

Een man verkoopt alles wat hij bezit omwille van een schat in een akker, een ander omwille van een kostbare parel. Je kan zeggen dat dit hun goed recht is, doch zo gemakkelijk kunnen wij ons niet ontdoen van wat hier verteld wordt. Jezus spreekt die gelijkenissen uit om de betekenis van het Rijk der hemelen toe te lichten. Maar wat bedoelt Jezus met het Rijk der hemelen? De gelijkenissen geven ons verschillende antwoorden, ofschoon zij ons met een gevoel van vaagheid achterlaten. Dit heeft tot gevolg dat wij niet onmiddellijk de bedoeling begrijpen.

Zowel de schat als de parel zijn aanvankelijk verborgen. Als bij toeval worden ze ontdekt: de eerste in een akker, de tweede tussen andere parels. Blijkbaar is er plots iets veranderd in het waarnemingsvermogen van beide mannen, dat ervoor zorgt dat zij méér zien dan gewoonlijk. Wat zegt ons dit over het Koninkrijk? Volgens Jezus is het verborgene aanwezig in de akker van de wereld, maar laat het zich zoeken én vinden. Het is verrassend dichtbij, maar wil in alle vrijheid herkend worden. Het heeft alledaagse verschijningsvorm, maar stijgt toch ver boven het gewone uit. Het belangrijkste moment in de parabel is dus het ogenblik van de ontdekking. Wat er gebeurt tussen de man en de schat, tussen de koopman en die éne parabel is zo doorslaggevend dat alles wat erop volgt als een vanzelfsprekendheid eruit voortvloeit. Van wie of wat het initiatief uitgaat, is niet zo duidelijk. Wie of wat de vonk doet overslaan van de schat naar de man of van de koopman naar de parel wordt niet gezegd. Hoe dan ook, het gebeurt en het brengt een grote vreugde teweeg.

Mogen wij, kunnen wij dit moment invullen met eigen ervaringen? Misschien kan elk van ons dit voor zichzelf, maar durven wij dit amper aan de buitenwereld prijsgeven. Soms gaat het om gewone voorvallen, die voor ons zo waardevol geworden zijn, omdat ze ons in aanraking brachten met een diepere werkelijkheid en ons de ogen openden voor de aanwezigheid van God in ons leven. Zo komt iemand tot het besef dat zijn bestaan pure gave is. Zo dringt het plots tot iemand door dat zijn zoeken naar God voorafgegaan wordt door Gods zoeken naar hem, dat hij meer bemind wordt dan hij zelf kan liefhebben. De schat en de parel uit de parabel vertonen dus een oneindige variëteit, naar gelang de concrete levenssituaties die zich aan ons voordoen. Doch telkens gaat het om die geheimvolle band die een mens met zijn God verbindt. Om het even welk feit, wordt ineens transparant en doet ons schroomvol spreken tot een ‘Gij’, doet ons zelfs tot Hem bidden. Meestal houden we deze momenten verborgen, want ze zijn zo kostbaar, zo persoonlijk.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infra Antenne Noord
Sint-Kruis – Brugge

Matteüs 13:44-52

In die tijd zei Jezus tot de menigte: ‘Het rijk der hemelen gelijkt op een schat, verborgen in een akker. Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer, en in zijn blijdschap ging hij alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker. Ook gelijkt het rijk der hemelen op een koopman, op zoek naar mooie parels. Toen hij een parel van grote waarde had gevonden, ging hij alles verkopen wat hij bezat en kocht haar. Ook gelijkt het rijk der hemelen op een sleepnet dat in zee geworpen, vissen van allerlei soorten bijeenbracht. Toen het vol was trok men het op het strand; men zette zich neer om de goede vissen uit te zoeken en in manden te doen; de slechte echter werden weggeworpen.

Zo zal het ook gaan op het einde van de wereld: de engelen zullen uittrekken om de slechten tussen de rechtvaardigen uit te zoeken en in de vuuroven te werpen. Daar zal geween zijn en tandengeknars. Hebt gij dit alles begrepen?’ Zij antwoordden hem: ‘Ja.’ Hij zei hun: ‘Daarom is iedere schriftgeleerde die onderwezen is in het rijk der hemelen, gelijk aan een huisvader die uit zijn schat nieuw en oud te voorschijn haalt.’