20 apr Zondag 23 april: derde paaszondag
Een vreemdeling wordt gastheer
Lc 24, 13-35
Jeruzalem en Emmaüs zijn twee begrippen geworden in de geloofstaal van de Kerk. Zij staan ook symbool voor wat zich afspeelt in het leven van een mens die zoekt naar God. Het eerste is de heilige stad van de Joden, de plaats waar Jahwe van oudsher zijn tempel heeft. Het optreden van Jezus en de gebeurtenissen rondom zijn levenseinde doen haar evenwel op haar vestingen trillen. Alle vastgeroeste waarheden omtrent God, alle vroomheidspraktijken en menselijke verhoudingen worden op hun kop gezet, nu blijkt dat Hij uit de dood is opgestaan. De leerlingen weten nog veel minder waar ze aan toe zijn. Niet alleen zijn hun persoonlijke verwachtingen stukgeslagen, ook Jezus is hen totaal ontvallen. Zelfs zijn dode lichaam is niet meer te vinden en over zijn mogelijke verrijzenis kunnen zij niets bewijzen. Jeruzalem is voor hen niet langer meer de ‘stad van God’. Het is evenmin de ‘stad van de mensen’, want al wat mooi en goed is, wordt er tenietgedaan.
Emmaüs is een woord dat warmte uitstraalt. Dank zij het verhaal van Lucas roept het niet zozeer een plaatsnaam op, maar verwijst het veeleer naar een hele ervaringswereld, die gekenmerkt wordt door de innerlijke vrede, vertrouwen en geborgenheid. De twee leerlingen keren Jeruzalem de rug toe. Uit wat zij vertellen, wordt duidelijk ‘waarom’. Zij zijn diep geschokt door Jezus’ lijden en sterven en kunnen hun teleurstelling niet wegsteken. Zij voelen zich vreemdeling in hun eigen stad. De innerlijke verwarring die zij meemaken, verhindert hen zelfs te geloven in wat de vrouwen hen vertellen over hun ervaringen in de vroege morgen van Pasen.
Het verrijzenisproces zet zich door op het moment dat de onbekende reisgenoot het gesprek overneemt. Van dan af gaan de twee hun lange weg van ‘herkenning’ die uitmondt in een intense ontmoeting met de levende Heer. Zij luisteren aandachtig naar wat de vreemde man hen vertelt over het lijden van de Messias. Ook Jezus had hen hierover gesproken, maar zijn woorden waren toen niet tot hen doorgedrongen. Nu voelen zij vanbinnen een warmte wanneer blijkt dat deze mens de vervulling is van Gods beloften, wanneer zij beseffen dat Hij uit liefde van zijn Vader en voor hen allen gestorven is. Hun hart gaat open, zodanig zelfs dat zij hun reisgenoot vragen bij hen te blijven. Aan tafel bij het breken van het brood, valt alles weg wat hen verhinderde om Jezus te ‘zien’ en te ‘herkennen’. Pas nu beseffen zij Wie er de hele tijd bij hen was en wat Hij in hen bewerkte. Als opgestane mensen keren zij naar Jeruzalem terug. Daar vernemen zij opnieuw dat ‘de Heer werkelijk verrezen is’. Zij beamen volmondig wat zij horen en vertellen op hun beurt wat zij mochten ervaren.
Padre Nikolaas Devynck o.s.b. Infra Antenne Noord 8310 Sint-Kruis-Brugge
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.