Zondag 12 februari: 6de zondag door het jaar

07 feb Zondag 12 februari: 6de zondag door het jaar

Kwaliteit van het leven

                                                                                                Mt 5, 17-37

Jezus is Jood te midden van de Joden. Net als elke jongen wordt Hij opgevoed in trouw aan de Tora. Blijkbaar boeit het Hem heel sterk, want als twaalfjarige knaap verbaast Hij de leraren in de tempel van Jeruzalem door zijn wijsheid en kennis. Ook later, tijdens zijn openbaar optreden, sluit Hij zich aan bij de geloofstraditie van zijn volk. “Denkt niet”, zegt Hij in het evangelie van vandaag, “dat Ik gekomen ben om Wet en Profeten op te heffen” (Mt 5, 17). Anderzijds getuigt Hij van een verrassende vrijheid ten aanzien van de Tora. Hij verricht genezingen op sabbat. Hij schenkt vergiffenis aan mensen die zware overtredingen begingen. Hij discussieert met farizeeën en Schriftgeleerden over inhoudelijke bepalingen en bekritiseert hun standpunten. Wat Hij doet en zegt, is vaak gedurfd en uitdagend. Hij verstoort bewust de ‘orde’ en doorbreekt weloverwogen bestaande opvattingen.

De enkele ‘gevallen’ die Matteüs in Jezus’ eerste grote rede aanhaalt, laten ons zien waartegen Jezus reageert en wat Hij aanbrengt. Hierbij komt Hij ongelooflijk ‘modern’ over en herkennen wij in Hem eigentijdse gevoeligheden, die ons nauwer met Hem en met zijn boodschap verbinden dan wij vermoeden. Het eerste wat Hij aanklaagt, is de verstarring en het overdreven legalisme die de Joodse godsdienst kenmerken. Hij is wars van wetten en bepalingen die het leven beknotten en mensen aan banden leggen. Hij veroordeelt de mentaliteit van ‘uiterlijk’ in orde zijn’, van ‘voorschrift om het voorschrift’. Velen denken vandaag in dezelfde richting, ofschoon de achtergrond van waaruit het gebeurt nogal verschillend is. De wrevel die er bestaat ten aanzien van alles wat met gezagsuitoefening te maken heeft, komt dikwijls voort uit een al te egoïstische vrijheidsopvatting. Je bent ‘modern’ als je kan doen, wat je wil, los van traditie, wetten en afspraken. Jezus’ houding is echter heel wat genuanceerder. Hij is niet tegen de wet uit eigenbelang. Evenmin kritiek om de kritiek. Alleen vult Hij de Joodse godsdienstigheid aan vanuit zijn innerlijke geloofservaring. De unieke verbondenheid met zijn Vader en het besef dat Hij als ‘welbeminde Zoon’ Gods liefde bij de mensen aanwezig brengt, doen Hem afstand nemen. Waar de Tora te star en te hard is, daar laat Hij de tederheid van zijn vader ‘Abba’ spreken. Hij legt de nieuwe levensstijl van de zaligsprekingen op de gangbare Wet van Mozes en corrigeert wat moet. Het verbod om te doden verruimt Hij tot een diepe eerbied voor de mens. Zweren hoeft niet, wanneer menselijke relaties steunen op eerlijkheid en betrouwbaarheid. Zo benadert Jezus de Wet en het geloof van zijn volksgenoten vanuit de frisheid van zijn Blijde Boodschap. Wie naar Jezus luistert, wie oog heeft voor wat Hij doet, begrijpt dat hij niets kan afschaffen van wat Jahwe ooit in het hart van zijn uitverkoren volk bewerkte.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infra Antenne Noord
Brugge - Sint-Kruis