ZEVENDE ZONDAG DOOR HET JAAR: “Wees barmhartig en bemin uw vijanden”

ZEVENDE ZONDAG DOOR HET JAAR: “Wees barmhartig en bemin uw vijanden”

Lc 6, 27-38

Onze aandacht gaat vaak het eerst naar hen met wie we het goed menen en doen. Attenties, zorg en inzet voor de ander zijn hier geen probleem, want je komt hierdoor tegemoet aan je eigen gemoed dat nood heeft aan beminnen en bemind worden. Kijken we verder, dan stellen we vast dat de houding die mensen tegenover ons aannemen dikwijls de maatstaf is voor ons doen en laten. “Het ene plezier is het andere waard”, zeggen we dan. Wie ons met een geschenk verrast, geven we iets gelijkaardigs terug. Koelheid wordt met koelheid beantwoord.
Jezus heeft begrip voor deze menselijke gang van zaken, maar toch roept Hij op tot méér. Hij pleit voor een liefde die nooit ophoudt de bestaande grenzen te overschrijden. Haten ruimt de plaats voor ‘ weldoen’, vervloeken voor ‘zegenen’, afnemen voor ‘geven’, veroordelen voor ‘vrijspreken’. Dat dit geen ijle woorden zijn, weten we uit de rest van het evangelie. Vooral Lucas tekent ons Jezus als Iemand met een grenzeloze mildheid en een grote vergevingsgezindheid. Zondige en gekwetste mensen kunnen bij Hem terecht. Ook al zijn ze volgens de gangbare opvattingen ‘verloren’, in zijn ogen niet. Juist aan hen vertelt Hij de parabel van de herder die op zoek gaat naar het éne achtergebleven schaap.
Jezus’ doen en laten wordt niet bepaald door gevoelens van sympathie of antipathie. Wat anderen Hem aandoen, speelt evenmin mee. Zijn enige maatstaf is de barmhartigheid van zijn Vader, die “goed is ook voor ondankbaren en slechten”. De God die Hij verkondigt en van wie Hij het menselijk gelaat is, is geen God van de vergelding, die de mens beloont en straft op grond van wat hij doet of nalaat. Hij is een ‘Vader’ die overvloedig liefheeft, die geeft, een goede, gestampte, overlopende korenmaat. Omwille van Hem en in zijn Naam bemint Jezus zijn vijanden en spreekt Hij mensen vrij in de plaats van hen te veroordelen. Hij heeft dan ook maar één wens, één oproep naar zijn leerlingen toe: “wees barmhartig zoals uw Vader barmhartig is” (v.36).
Is het niet extreem wat hier gevraagd wordt? Wij hebben geen vijanden en worden niet vervloekt. Op je hoede zijn en rekening houden met wie voor je staat, is veiliger en realistischer dan alles wat we vandaag te horen krijgen. Misschien wel, maar toch wordt ons een manier van leven aangeboden, die getuigt van een sterk geloof in de mens en in het mooiste wat hij in zijn hart draagt. De mildheid en de verdraagzaamheid waarvoor gepleit wordt, gaat uit van Hem die Vader is van elke mens.
Padre Nikolaas Devynck osb
Infrastructuur Antenne Noord
Sint-Kruis-Brugge
Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.