TWEEDE ZONDAG DOOR HET JAAR: het wijnwonder op de bruiloft te Kana

14 jan TWEEDE ZONDAG DOOR HET JAAR: het wijnwonder op de bruiloft te Kana

Na het vieren van de geboorte en het doopsel van Jezus,

horen we vandaag over zijn eerste wondertekenen.

Tijdens het wijnwonder op de bruiloft te Kana

openbaart Jezus Gods gulle goedheid.

Het geeft meteen uitzicht op meer.

Gods liefde is mateloos en toont zich in een overvloed aan gaven.

Allemaal mochten wij, met het leven, gaven ontvangen.

Toch zijn we allen verschillend.

Onder mensen is er een grote verscheidenheid aan gaven.

Toch is er maar één Heer, die ons allen uitnodigt

en zich met ons in liefde wil verbinden.

Hieronder de bezinningstekst van padre Nikolaas Devynck:

Wat bent U toch wonderlijk

                                                                                                    Jes 62, 1-5 en Joh 2, 1-12

Jezus is te gast bij feestvierende mensen in Kana. Ineens stellen zij vast dat er geen wijn meer is. Maria, zijn moeder, brengt Jezus hiervan op de hoogte. Hij laat zes kruiken vullen met water, dat Hij zonder veel ophef verandert in wijn. Waarom? Is Jezus zo familiebetrokken dat Hij het bruidspaar een nare situatie bespaart? Uit wat de evangelist Johannes eraan toevoegt, kunnen we vermoeden dat Jezus’ bedoeling verder reikt. Meestal , wanneer Hij een wonder verricht, laat Johannes hierop een gesprek volgen waarin de betekenis van het gebeurde wordt toegelicht. Hieruit blijkt dat het gaat om een ‘teken’, waarmee Hij wil verduidelijken wie Hij is. Bij het wijnwonder te Kana ontbreekt deze uitleg. Blijkbaar spreken de feiten voor zichzelf.

Het joodse volk, waartoe Jezus behoort, heeft een lange geloofsgroei achter de rug. Doorheen zijn geschiedenis heeft het ontdekt hoe ànders Jahwe is, in vergelijking met de goden van de naburige volken. Hij is geen god van macht, die heerst en domineert. Wat zij van Hem ervaren is liefde, trouw, bevrijding. Wat Hem groot en onnoembaar maakt, is zijn verrassende nabijheid, zijn verborgen werkzaamheid, zijn eindeloze barmhartigheid. Om de nauwe band tussen Israël en zijn God te verduidelijken, grijpen profeten naar het beeld van het huwelijk en wanneer de vreugde om het verbond ter sprake komt, verwijzen zij naar dat van een bruiloftsfeest. Met Jezus’ menswording krijgt alles een nog vollere betekenis. Jahwe komt dan zelf tussen zijn volk wonen. In zijn eigen Zoon heeft Hij hen lief, raakt Hij hen aan, geneest en vergeeft Hij hen. Wellicht begrijp je nu waarom Johannes dit nieuwe begin laat samenvallen met een bruiloftsfeest. De tijd van de vervulling breekt voor Hem aan te Kana. Van dan af treedt Jezus op als de ‘Gezondene’ van zijn Vader, als de voltooiing van Gods eerste ja-woord bij de schepping. Reden te over dus om de wijn overvloedig te laten stromen.

Hier in het verhaal is het tegelijk een teken van vreugde én een verwijzing naar het ‘uur’ waarop Hij zichzelf te drinken geeft door te sterven op het kruis. Om zovele redenen mag zijn komst gevierd en bezongen worden. Zijn aanwezigheid geeft mensen moed. Zijn geloof wekt verwondering. Zijn radicaliteit baant nieuwe wegen. Het sterkste bewijs van zijn liefde geeft Hij echter aan het einde. Daar wordt Hij, net zoals de druiven in de wijnpers, platgetreden. Zijn bloed wordt vergoten. Zijn leven kapot gemaakt, opdat de Vader zijn liefdeswerk onder de mensen zou kunnen voltooien. Te Kana gebeurt dus méér dan enkel water in wijn veranderen. Jezus onthult er zijn eerste luik van wat met Pasen een prachtig verrijzenistafereel wordt.

Padre Nikolaas Devynck osb

Infrastructuur Antenne Noord

Sint-Kruis-Brugge