26 december 2021: Feest van de Heilige Familie

26 december 2021: Feest van de Heilige Familie

God had op verschillende manieren op aarde kunnen komen,

maar Hij koos ervoor om als klein kind geboren te worden

en op te groeien in de warmte van een gezin.

Het feest van de Heilige Familie laat ons zien

dat Jezus ook vandaag naar ons toe wil komen.

Hij wil deel uitmaken van ons concrete leven

en in onze gezinnen en gemeenschappen wonen.

Hij wil ons nabij zijn, zowel in de warmte van onze relaties,

als op de momenten waarop het moeilijk is elkaar lief te hebben.

 

Hieronder verduidelijking door padre Nikolaas Devynck bij de lezing van het evangelie: Lc 2, 41-52

Een pijnlijk moment uit Maria’s leven   

In deze dagen tussen Kerstmis en Nieuwjaar zijn wij meer dan anders begaan met familie en vrienden. De kwaliteit van onze relaties wordt getoetst. Wij schrijven en ontvangen wensen. We nodigen uit en zijn te gast. Toch is de verbondenheid tussen mensen niet te kopen, ofschoon de geschenkenindustrie in deze eindejaarstijd ons deze indruk geeft. Genegenheid en vriendschap zijn vruchten die slechts langzaam rijpen. Meestal is er tijd voor nodig, veel gewone dagen waarin lief en leed met elkaar gedeeld worden. Momenten zoals Kerstmis en de overgang van oud naar nieuw zijn daarom een echo van wat voordien aanwezig is. Kinderen uit een goed gezin voelen in deze dagen sterker aan hoe goed het er is.

Vandaag, op het feest van de heilige Familie, zijn we te gast bij Jozef en Maria. Veelal worden zij ons voorgehouden als een modelgezin, met rimpelloze verhoudingen. Lucas brengt ons meer bij de realiteit. De twaalfjarige Jezus is zoek geraakt en pas na drie dagen vinden zijn ouders Hem terug in de tempel, te midden van de leraren. De verslagenheid is groot. De enkele woorden die gesproken worden verraden een diepe pijn. Toch is dit niet zomaar een conflict tussen een al te zelfstandige jongen en zijn verontruste vader en moeder. Met dit voorval sluit de evangelist zijn verhaal over ‘het kind Jezus’ af. Hij laat ons hierbij geen wonderknaapje zien, dat uitmunt door zijn verstandelijke begaafdheid of een andere virtuositeit. Wat Lucas schrijft, draagt sporen van een doorleefd geloof in Jezus, de gestorven en verrezen Heer.

Jozef en Maria zijn onthutst over hun Kind. Reeds zijn geboorte en de aankondiging ervan ging hun begrip te boven. Nu is de verbijstering nog groter wanneer ze Hem in de tempel vinden.  Lucas geeft ons een heel menselijk beeld van hen. Hij tekent hen als ongeruste ouders die verdriet hebben om het gebeuren, doch doorheen de pijn ontmoeten we twee mensen, die blijk geven van grootmoedigheid. Je zou verwachten dat een dergelijk misverstand uitloopt op een discussie met harde woorden. Bij dit weerzien vallen er geen verwijten. Het enige wat je hoort zijn enkele vragen, die het anders-zijn van Jezus aanvaarden en vooropstellen. Op die wijze vatten Jozef en Maria hun lange weg van ‘loslaten’ en ‘afstand nemen’ aan, die tegelijkertijd hun geloofstocht is. Zij vermoeden dat God aan het werk is, zowel in hun leven als in dat van hun Kind. Aan Hem behoren zij allen toe en wat zij nu nog niet begrijpen (v.50) zal hen met de tijd duidelijk worden. Ondertussen bewaart Maria ook dit alles in haar hart.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
Infrastructuur Antenne Noord
Sint-Kruis – Brugge

   

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.