Tweede zondag van de Advent (aalmoezenier Hans Van Wichelen)

03 dec Tweede zondag van de Advent (aalmoezenier Hans Van Wichelen)

Het is de tweede zondag van de advent, we ontsteken de
tweede kaars van de adventskrans.

Het wordt alweer een beetje ‘lichter’.
Het licht verdrukt het donkere, beetje bij beetje.

In dat licht verwachten wij iemand.
‘Verwachten’ is kenmerkend voor de mens:

In ons leven verwachten we veel,

we verwachten iemand,
we verwachten iets,
we leven ergens naartoe.

Die verwachtingen geven ons zin en hoop.
Zo zal een vrouw een kind verwachten,
ze zal uitzien naar een nieuw begin van leven,
ze is gericht op de toekomst.

Door die verwachtingen laten we het licht binnen in ons schijnen,
het verwarmt ons hart.

Het laat toe om de warmte in onszelf te voelen.
Het licht hebben wij als mens nodig. Zonder licht, geen hoop, geen liefde, geen leven.

Laten we in dit licht ons als mens verbinden, laten we tot inkeer komen
met onze blik op de toekomst gericht.

Zo zal een kind, in dit licht, ons de weg wijzen.

(tekst van aalmoezenier Hans Van Wichelen)