Vele naties – één volk: teksten uit enkele vieringen van de Lourdesbedevaart 2009

Vele naties – één volk: teksten uit enkele vieringen van de Lourdesbedevaart 2009

VELE NATIES – EEN VOLK
Dat was het thema van de Militaire Lourdesbedevaart 2009.
Samen onderweg dus.
Het voorbeeld van Bernadette volgend.
In de voetsporen van Jezus tredend.

 

Walscharts Annie

4/2009

Uit de Openingsviering

Bernadette

Mbarag, Moebarag of gewoon barag : we horen die namen zo vaak de laatste tijd : plaatsnamen maar ook voor- en familienamen van mensen : politici en bekenden uit de sportwereld maar ook heel gewone mensen. Het kan Arabisch zijn b.v. of Hebreeuws of Aramees. Al deze namen hebben iets met zegenen te maken. In het Hebreeuws betekent de wortel knielen en het woord voor knie luidt : boreg; Zo betekent Barag ‘hij knielde’ en Bereg ‘hij zegende’. Knielen en zegenen gaan samen : je klein maken, opkijken naar de ander en iets goeds zeggen of toewensen.
Bernadette knielde en keek op naar die mooie verschijning. Maria vroeg haar te bidden – maar ook een uitnodiging tot gebed te zijn voor anderen – dat alles met eerbied voor Jezus, haar zoon – met eerbied voor het leven door God gegeven… zo verkrijgen wij zijn zegen. Dan kijkt God ons aan en zegt dat het goed is.

In Nummeri lezen wij daarover het volgende :

De Heer zei tegen Mozes :
Zeg tegen Aaron en zijn zonen dat zij de Israëlieten met deze woorden zegenen:
Moge de Heer u zegenen en u beschermen, moge de Heer het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn, moge de Heer u zijn gelaat toewenden en u vrede geven. Als zij mijn naam over het volk uitspreken, zal ik de Israëlieten zegenen.

Uit de viering in Cité Saint Pierre

Na mij komt de ene, en ik ben niet waardig de riemen van zijn sandalen los te maken.“:
Dat waren de woorden van Johannes de Doper. Hij sprak ze tegen de mensen die door hem gedoopt wilden worden en die hem prezen en loofden en hem vroegen : “Ben jij degene op wie wij wachten“.

Heer, ik ben niet waardig“: later zullen wij deze woorden nog terug horen. De honderdman wiens kind ongeneeslijk ziek was sprak ze : “Ik ben niet waardig dat gij in mijn huis komt.” En wij, ook wij zeggen dit voor het te communie gaan maar gelukkig mogen wij eraan toevoegen : “Spreek slechts één woord en ik zal gezond worden.” Gezond of m.a.w. wel waardig.

Er is dan ook een hele weg afgelegd tussen de tekst over Johannes de Doper en deze over de voetwassing.
Jezus wilde niet alleen maar de hemel in geprezen worden. Hij wilde er echt zijn voor de mensen. Zondaars, zieken, zij die vaak misprezen werden, die aan de kant gezet werden : zij konden op zijn steun rekenen. Zo keek Zacheüs allicht verbaasd en blij-verwonderd op toen Jezus tot hem sprak : “Ik wil vanavond in uw woning verblijven.” De overspelige vrouw, de arme weduwe, de melaatse en nog vele anderen : wat moet er niet in hun hoofd en in hun hart zijn omgegaan toen Jezus zich over hen ontfermde, zich tot hen richtte, hen kansen bood, hen naar waarde wist te schatten.
Het leven en de boodschap van Jezus, samen vormen zij als het ware een puzzel. Kleine stukjes, kleine en minder kleine fragmenten en feiten, stap voor stap richting dienstbaarheid.

Het paste allicht helemaal niet in het plan dat de Joden hadden voor hun Messias. Jezus voldeed allicht niet aan hun beeld van Koning-zijn.
Neen, Jezus troostte mensen en boog zich voor hen. Hij maakte zich klein en sprak mensen op zachte toon toe; zelfs wanneer anderen zich daar vrolijk over maakten, Hem uitlachten en uitdaagden.
Heb je naaste lief” : zei Hij. En het waren niet zomaar woorden, Hij deed het zelf ook echt, met veel overtuiging.

En zo vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Ook dat van het Evangelie van vandaag. Jezus spreekt belangrijke woorden. Leraar en Heer zijn en toch iemands voeten wassen. Ieder zijn rol van dienaar tot heer, van gezant tot gezondene maar ieder wel even-waardig. Een prachtig gebeuren was aan deze woorden vooraf gegaan : Jezus had zijn lenden omgord met een schort, en geknield had hij de voeten van zijn leerlingen gewassen. Hij had ook iets geheel anders kunnen doen. Hij had hen kunnen omhelzen, hen één voor één een schouderklopje kunnen geven…. Maar niets zou zijn als dit : een buigende Jezus, die zich klein maakt en opkijkt naar ieder van hen zonder onderscheid. Ieder van hen komt aan de beurt, iedereen krijgt op zijn beurt zijn moment van glorie, ieder van hen mag zich gezegend weten.
Later spreekt Jezus de woorden uit van waaruit wij Eucharistie vieren en vraagt ons dit te blijven doen om Hem te gedenken, om te blijven gedenken dat Hij de Messias is. En dat doen wij ook vandaag weer, omdat Hij het vroeg. Wij gedenken Hem die een dienende, genezende, steunende Messias wil zijn en blijven.

Maar laten wij het daar niet bij houden. Laten wij Hem ook als ons grote voorbeeld zien en proberen Hem daarin te volgen.
Elkaar kansen geven, elkaar tot zegen zijn, ons klein maken en ieder zijn moment van glorie gunnen.
Samen ja zeggen op de uitnodiging om verder te gaan in de voetsporen van Jezus. Zo vroeg Maria het aan Bernadette en zo heeft Bernadette het ons voorgedaan.
Moge God ons daarover zijn zegen geven. Amen.

Ook in 2010 gaan we weer naar Lourdes, met een ander thema maar met dezelfde gelegenheden tot bezinning en verbroedering.
Overwoog je reeds eerder een eventuele deelname dan is 2010 een uitgelezen gelegenheid. In 2010 valt de bedevaart immers samen met het lange weekeinde van Pinksteren – er moet dus een dag minder verlof genomen worden.
Schrijf het alvast in je agenda :
Internationale Militaire Bedevaart 2010 : 21mei tot en met 23mei.

Om naar uit te kijken : de volgende keer meer info in verband met vertrekdata, inschrijvingen enz…..

Graag tot dan.

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.