Impressies bij ‘Informationstagung für Kommandeure und Militärseelsorger’ in Beilngries

Impressies bij ‘Informationstagung für Kommandeure und Militärseelsorger’ in Beilngries

Dit artikel is het verslag van de ‘Informationstagung für Kommandeure und Militärseelsorger’ die van 5 tot 7 februari 2003 doorgingen in Beilngries.

 

De Paepe Renaat

2/2003

Van woensdag 5 februari tot vrijdag 7 februari 2003 werden in Beilngries de informatie- en uitwisselingsdagen gehouden voor hogere officieren van de 10-de pantserdivisie (Baden-Württemberg en Beieren) en legeraalmoezeniers van de Katholieke en Evangelische Kerken. Naast de 29 officieren, aangevoerd door generaal-majoor Oerding waren 22 aalmoezeniers aanwezig, waaronder 1 Belg en 1 Tsjech. Namens de Belgische Katholieke Aalmoezeniersdienst nam padre Renaat De Paepe met adjudant Danny Vercauteren deel aan deze studiedagendagen. Hier volgen enkel impressies.

Het programma bestond uit een aantal referaten waarna een uitgebreide discussieronde volgde.
Volgende onderwerpen kwamen ondermeer aan bod:
– religie en sociale beweging
– motivatie tijdens internationale missies
– de ethische verantwoording voor de buitenlandse zendingen van de Bundeswehr
– voordracht van de Duitse Katholieke legerbisschop Mixa
– de eigen taak en plaats van de aalmoezenier in de Bundeswehr
– ervaringen van een legeraalmoezenier

Zeer interessant waren natuurlijk ook de informele contacten en gesprekken met collega-aalmoezeniers en de officieren, tijdens een koffiepauze, de maaltijden, de gezellige avonden en de uitstap naar Ingolstadt.

Over het volgende onderwerp bericht ik iets uitvoeriger: ‘motivatie tijdens internationale missies’.
In het wetenschappelijk onderzoek dat door een socioloog van het So/Wi werd uitgevoerd kwamen drie vragen aan bod:
1. Wat is de situatie van de militairen op zending?
2. Wat is de belasting van de opdracht op militairen?
3. Wat zijn de gevolgen voor de militairen en hun families?

Het onderzoek werd uitgevoerd in 2 contingenten van militairen, met een ondervraging bij het begin van de opdracht, halfweg de opdracht, naar het einde van de opdracht, korte tijd ná en langere tijd ná de opdracht.
De enquête is volgens de onderzoeker zeer representatief, omdat een voldoende hoog aantal militairen de vragen beantwoordden. Vaststelling: er is een teruggang van de motivatie gedurende de opdracht, én een stijging van de motivatie naar het einde van de opdracht. Ruim 35% wil anderen stimuleren tot vrijwillige deelname.
De opdracht-zending werd door 58 tot 62% als zinvol ervaren (afhankelijk van het tijdstip van ondervraging).
De mening van de verwanten over het zinvolle van de zending ligt tussen 33 en 40%.
Afhankelijk van het tijdstip van de ondervraging lijdt 41 tot 53% van de deelnemers onder de scheiding van familie. 60 tot 70% van de militairen ervaart dat zijn familie onder de scheiding lijdt.
Terwijl 60 tot 76% van de families zelf antwoorden dat ze onder de scheiding lijden.

Er werden vragen gesteld over de wenselijkheid van de duur van de zending: zes maanden (zoals nu) met verlof óf 4 maanden zonder verlof. 62 tot 71% kiest voor de formule van 4 maanden zonder verlof, 38 tot 29% kiest voor de 6 maanden-formule met verlof.

De zending wordt door 63% (na de opdracht) tot 90% (vóór de opdracht) van de deelnemers ervaren als steun aan de Kosovaren.
37% zegt vóór de zending te geloven in ‘vrede-door-de-inzet’. Na de opdracht zegt nog 13% dat de inzet bijdraagt tot vrede.

Aan het einde, na heel wat vragen rond vertrouwen in de chefs, tevredenheid over het aanbod voor en de opvang van de families, de veranderingen in de relaties, … werden algemene vaststellingen geformuleerd.
a) de motivatie zakt in de loop van de inzet
b) zin en doel neemt af
c) ook het vertrouwen in de chefs neemt af
d) de scheiding van thuis wordt te moeilijk door lange afwezigheid
e) de zending is een slechte zaak voor het leger door het afhaken van veel militairen na de opdracht.

Enkele aanbevelingen
a) steun aan soldaten en families; het doel dient duidelijk omschreven te worden
b) duidelijk maken na de inzet dat de inzet ‚verbetering teweegbracht
c) uitbouw reactieve elementen in de strijdkrachten
d) uitbouw van de ondersteuning aan de families
e) verkorten van de duur van inzet

Mijn verslag over dit onderzoek is verre van volledig en kan dit ook niet zijn. Toch is het duidelijk dat vele elementen ook voor ons zeer interessant zijn, omdat onze eigen mensen met dezelfde moeilijkheden en problemen te kampen hebben en vragen stellen naar het zinvolle van de opdracht en de motivatie ervan, naar de gevolgen van de scheiding van familie en verwanten én voor de families.

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.