17 apr Zondag 20 april 2025: PAASZONDAG – VERRIJZENIS VAN DE HEER (bezinningstekst padre Nikolaas Devynck)
Lucas 24, 5: “Waarom zoekt ge de levende bij de doden?”
Alles en iedereen wacht, ingetogen en woordeloos. Het kerkgebouw is in donkerte gehuld. Alle lichten zijn gedoofd. Rondom Jezus is het, na zijn dood, ook stil geworden. De Joodse en Romeinse overheden hebben niets liever dan dat de herinnering aan Hem zo vlug mogelijk vervaagt. Misschien zal de beweging die rondom Hem ontstaan is, nog een tijdje verder leven, maar over enkele generaties spreekt geen mens meer over de zogezegde Messias uit Nazaret. Toch hebben zij zich schromelijk vergist. Het vuur van het geloof dat in de leerlingen ontstoken is, blijft ondanks hun verdriet en ontgoocheling branden. Het groeit zelfs uit tot een fakkel, die van hand tot hand wordt doorgegeven, tot in de verste uithoeken van de wereld.
En dan die eerste paasmorgen… De vrouwen worden door schrik bevangen, wanneer zij merken dat de steen voor het graf is weggerold. Het nieuws dat zij brengen, wordt onthaald als beuzelpraat. Petrus blijft verbaasd nadenken, wanneer hij enkel de zwachtels vindt. Alleen die van dichtbij betrokken waren bij Jezus’ optreden en zijn pijnlijke dood, staan thans voor een complete verrassing. Hij die ze dood waanden, wordt nù ‘de Levende’ genoemd. “Hij is niet hier”, zeggen de twee mannen tot de vrouwen. “Hij is verrezen” (Lc 24, 6). Het doet vreemd aan voor de leerlingen dit te horen. Vanuit hun joodse denken geloven zij dat alleen Jahwe de Heer van het leven is. Hij is de Schepper, de God van de bevrijding. Hij is de Levende bij uitstek, begin en einde van al wat bestaat. Thans wordt hetzelfde van Jezus gezegd. Hij hoort niet langer thuis in het land van de doden, maar deelt voortaan in het “eeuwige dat bij de Vader is” (1 Joh 2). De volheid die God zelf is, is in Hem doorgebroken. De voltooiing van het menselijk bestaan en van heel de schepping komt in Hem aan het licht, zodat ‘leven’ de tederste naam is waarmee elk mensenkind omgeven wordt tot in de dood toe.
De vrouwen en de leerlingen zijn één en al aarzeling en bewegen zich tussen hoop en vrees. Hierin komt pas verandering wanneer zij, te midden van het leven, de ervaring opdoen van zijn nieuwe, tastbare nabijheid, wanneer zij sterker beseffen met hoeveel liefde God de mens omringt, wanneer zij zelf opstaan uit hun verwarring en kracht putten uit zijn levensvoorbeeld. Op die vroege paasmorgen treden zij één na één het verrijzenisgebeuren binnen, niet goed wetend waarheen het hen brengt. Gaandeweg wordt Jezus in de plaats van hun Meester, hun Vriend, in de plaats van een dode, de Levende in hun midden. Deze weg ligt ook voor ieder van ons open.
Aan U allen, beste militairen en burgers bij Defensie, een vreugdevol Paasfeest. De Heer is verrezen. Hij leeft! Alleluia!
Padre Nikolaas Devynck o.s.b.
monnik van Sint-Andriesabdij-Zevenkerken
gewezen padre Infra Antenne Noord Sint-Kruis-Brugge
Copyright afbeelding: Kerknet – Kerk en leven
Lucas 24, 1-12:
1Op de eerste dag van de week gingen de vrouwen zeer vroeg in de morgen naar het graf, met de welriekende kruiden die zij klaar gemaakt hadden. 2Zij vonden de steen weggerold van het graf, 3gingen er binnen maar vonden er het lichaam van de Heer Jezus niet. 4Terwijl zij niet wisten wat daarvan te denken, stonden er plotseling twee mannen voor hen in een stralend wit kleed. 5Toen zij van schrik bevangen het hoofd naar de grond bogen, vroegen de mannen haar: “Waarom zoekt ge de levende onder de doden? Hij is niet hier, Hij is verrezen. 6Herinnert u hoe Hij nog in Galilea tot u gezegd heeft: 7De Mensenzoon moet overgeleverd worden in zondige mensenhanden en Hij moet aan het kruis worden geslagen, maar op de derde dag zal Hij verrijzen.” 8Zij herinnerden zij zich zijn woorden, 9ze keerden van het graf terug en brachten dit alles over aan de elf en aan al de anderen. 10Het waren Maria Magdalena, Johanna en Maria, de moeder van Jakobus; de andere vrouwen die met hen waren vertelden aan de apostelen hetzelfde. 11Maar dat verhaal leek de apostelen beuzelpraat en zij geloofden hen niet. 12Toch liep Petrus ijlings naar het graf; hij bukte zich voorover maar zag alleen de zwachtels. Daarop ging hij terug, verbaasd nadenkend over hetgeen er gebeurd was.
New Revised Standard Version Updated Edition (NRSVUE)“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.