Zondag 16 maart 2025: 2de zondag in de veertigdagentijd

12 mrt Zondag 16 maart 2025: 2de zondag in de veertigdagentijd

Tweede zondag in de veertigdagentijd – C jaar                                                 Lucas 9, 28b-36

                                                                                        Licht op weg naar Pasen

Hoe vreemd het ook mag klinken, maar de tweede zondag in de veertigdagentijd baadt altijd in het licht. Jezus die van zichzelf zegt dat Hij “het licht der wereld” is (Joh 8, 12), straalt een helderheid uit die zijn metgezellen overrompelt. Het is alsof Hij boven op de berg één wordt met zijn Vader, die zelf één en al licht, één en al liefde is. Net zoals op de eerste scheppingsdag de duisternis verdreven wordt door het licht, zo wordt thans de donkerte van de bekoringen in de woestijn verdaagd door een klaarte, die zowel Jezus als de leerlingen in staat stelt vertrouwvol naar de toekomst te kijken. Deze tegenstelling tussen licht en donker herhaalt zich aan het einde van de veertigdagentijd, wanneer de duisternis van passiezondag plaats maakt voor de lichtglans van Pasen.

Het drama dat zich in Jezus’ leven afspeelt en dat uitloopt op zijn afschuwelijke dood, heeft velen met ontzetting geslagen. Paulus noemt dit de “ergernis van het kruis, voor joden een aanstoot, voor Grieken een dwaasheid, maar voor hen die geroepen zijn een teken van Gods kracht en wijsheid” (1 Kor. 1, 23-24). De gedaanteverandering op de berg draagt een gelijkaardige spanning in zich. Lucas plaatst dit gebeuren bewust tussen twee lijdensvoorspellingen in, zodat het geheel uitgroeit tot een drieluik, dat het geheim van Jezus’ leven in beeld brengt. De twee zijpanelen laten een donkere indruk na. Er wordt gesproken over de Mensenzoon die verworpen wordt en ter dood gebracht, over jezelf verloochenen en je kruis opnemen, over je leven verliezen om het te redden. Aan het einde voegt de evangelist eraan toe dat de leerlingen het niet begrepen en er eveneens voor terugschrokken Hem hierover te ondervragen (v.45). Kijkend naar dit deel van het schilderij zou je wellicht andere beelden eraan toevoegen: uitgehongerde mensen, vluchtelingen voor het oorlogsgeweld, samengebalde vuisten in naam van de zelfverdediging, aidspatiënten en drugsverslaafden. Zij zijn met ontelbaar velen vandaag om het wereldwijde kruis van Jezus naar Golgota te dragen. Het ‘waarom’ van hun lijden is ons eveneens onbekend. We hebben zelfs geen verklaring voor wat ons overkomt. Het middenpaneel is één schittering van licht. Boven op de berg wordt Jezus omringd door Mozes en Elia die met Hem spreken over zijn nakend einde in Jeruzalem. Doch niet het lijden en de dood hebben het hoogste woord. Wat vóór alles aan het licht komt, is de diepe verbondenheid tussen de Vader en de Zoon. Als Welbeminde weet Hij zich gedragen en beschermd. Het licht van Gods liefde dat Jezus in zich draagt, breekt hier in een schittering naar buiten en verdrijft de duisternis. Voor de leerlingen wordt het een sterke Jezuservaring.

Nikolaas Devynck o.s.b.

gewezen padre Infra Antenne Noord – St-Kruis-Brugge

monnik Sint-Andriesabdij-Zevenkerken

Lucas 9, 28b-36: Jezus op de berg  // Matteüs 17, 1-9 // Marcus 9, 2-10

De tekst ’Bijbel in gewone taal’ (Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1637)

Ongeveer acht dagen later ging Jezus een berg op om te bidden. Hij nam Petrus, Johannes en Jakobus mee. Terwijl Jezus aan het bidden was, veranderde zijn gezicht. En zijn kleren werden stralend wit. Opeens stonden er twee mannen bij hem met een hemelse glans over zich heen. Het waren Mozes en Elia. Ze spraken met Jezus over de dingen die in Jeruzalem zouden gaan gebeuren. Intussen waren Petrus en de twee andere leerlingen in slaap gevallen. Toen ze wakker werden, zagen ze de hemelse glans van Jezus. En ze zagen ook de twee mannen die bij hem stonden. Toen Mozes en Elia weg wilden gaan, zei Petrus tegen Jezus: ‘Meester, het komt goed uit dat wij hier zijn! We zullen drie hutten maken: één voor u, één voor Mozes, en één voor Elia.’ Maar Petrus had er niets van begrepen. Op dat moment kwam er een wolk boven hen. Mozes, Elia en Jezus verdwenen in de wolk, en de leerlingen werden bang. Toen klonk uit de wolk Gods stem, die zei: ‘Dit is mijn Zoon. Ik heb hem uitgekozen. Luister naar hem.’ Nadat God gesproken had, was Jezus weer alleen. De leerlingen vertelden in die tijd aan niemand wat ze gezien hadden.

Copyright bijbelvertaling: C. Leterme
Copyright Afbeelding: Ortheo