Zondag 21 juli 2024: 16de zondag door het jaar

Zondag 21 juli 2024: 16de zondag door het jaar

                                                        Stilte… een huis om in te wonen

                                                                                                                  Mc 6, 30-34

Wat gebeurt er wanneer een mens de stilte intrekt en alleen is met zichzelf? Misschien zet dit beeld ons vandaag op weg om het evangelie te begrijpen? Soms vergelijkt men de stilte wel eens met een huis, waar alles wat leeft in je hart zijn plaats heeft. Als je er binnengaat, ontdek je herinneringen aan vroeger. Je stoot er tegen hoekige kanten van je karakter, soms verborgen achter situaties en ontmoetingen. Je voelt er de warmte van mensen die je liefhebben en je ziet de gezichten van hen die ziek zijn, van een arme vrouw wiens ellendig voorkomen je niet kan vergeten, van iemand die gestorven is. Zovele indrukken, vragen en gevoelens komen op je af, dat het echt niet verwonderlijk is dat je ervoor op de vlucht slaat of dat je angstig of krampachtig reageert. Het hoeft niet eens, want de stilte is een huis, waarin je kàn en màg wonen. Het is er zelfs goed.

Kom eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit” (v.31): hoe meevoelend en actueel klinken deze woorden niet. Er steekt een hart achter, dat bekommerd is om wat de twaalf meemaakten. Misschien kijk jij eveneens naar zoiets uit en ben je op zoek naar een plaats en een leefklimaat, waarin je kan herstellen van een te zware druk, die soms op je weegt. De stilte ga je wel niet opzettelijk uit de weg, maar toch beangstigt ze je een beetje, omdat je niet goed weet waar je dan terechtkomt. Het is alsof de stilte je meeneemt en je brengt waar je het niet verwacht of niet wilt. Daar komt nog bij dat het praktisch niet altijd te realiseren valt. Vooreerst dit: kijkend naar heel Jezus’ leven en tevens naar het evangelie vandaag, is het duidelijk dat momenten van rust en inkeer best ingebouwd worden in het ritme van werken en samenzijn. Vanzelf gebeurt het niet. Pas wanneer de stilte een plaats krijgt in het gewone leven, pas dan leert men haar naar waarde schatten. Zo besliste een gezinsgroep om elk jaar één weekend samen door te brengen in een abdij. Een echtpaar maakt het iedere avond even stil voor het slapen gaan. Het zijn voor hen heel kostbare momenten geworden, die hun relatie opbouwen.

Toch is het allemaal niet zo eenvoudig en vanzelfsprekend. Hoe uitnodigend Jezus’ voorstel ook was, er kwam maar weinig van terecht. De boot, waarmee ze zich willen terugtrekken, werd opgemerkt door zovele mensen. Ze zijn allen als schapen zonder herder en Hij is voor hen de Goede Herder.

Nikolaas-Willy Devynck o.s.b.
gewezen padre CC Infra Antenne Noord
Sint-Kruis-Brugge

Marcus 6:30-34

Het Woord van God

In die tijd voegden de apostelen zich bij Jezus en brachten Hem verslag uit over alles wat zij gedaan en onderwezen hadden. Daarop sprak Hij tot hen: ‘Komt nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit.’ Want wegens de talrijke gaande en komende mensen hadden zij zelfs geen tijd om te eten. Zij vertrokken dus in de boot naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar velen zagen hen gaan en begrepen waar Hij heenging; uit al de steden kwamen mensen te voet daarheen en ze waren er nog eerder dan zij. Toen Jezus aan land ging zag Hij dan ook een grote menigte. Hij gevoelde medelijden met hen, want zij waren als schapen zonder herder; en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten.

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.