Vijfde zondag van de vasten: Johannes 12,20-33

Vijfde zondag van de vasten: Johannes 12,20-33

(Klik op de titel)

Het Woord van God:

Onder degenen die bij gelegenheid van het feest optrokken ter aanbidding waren ook enige Grieken. Dezen nu klampten Filippus van Betsaïda in Galilea aan en vroegen hem: ‘Heer, wij zouden Jezus graag spreken.’ Filippus ging het aan Andreas vertellen en tenslotte brachten Andreas en Filippus de boodschap aan Jezus over. Jezus echter antwoordde hun: ‘Het uur is gekomen, dat de Mensenzoon verheerlijkt wordt. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: als de graankorrel niet in de aarde valt blijft hij alleen; maar als hij sterft brengt hij veel vrucht voort. Wie zijn leven bemint verliest het; maar wie zijn leven in deze wereld haat zal het ten eeuwigen leven bewaren. Wil iemand Mij dienen dan moet hij Mij volgen; waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn. Als iemand Mij dient zal de Vader hem eren. Nu is mijn ziel ontroerd. Wat moet Ik zeggen? Vader, red Mij uit dit uur? Maar daarom juist ben Ik tot dit uur gekomen. Vader, verheerlijk uw Naam.’

Toen kwam er een stem vanuit de hemel: ‘Ik heb Hem verheerlijkt en zal Hem wederom verheerlijken.’ Het volk dat er bij stond te luisteren zei dat het gedonderd had. Anderen zeiden: ‘Een engel heeft tot Hem gesproken.’ Maar Jezus sprak: ‘Niet om Mij was die stem, maar om u. Nu heeft er een oordeel over de wereld plaats, nu zal de vorst dezer wereld worden buitengeworpen; en wanneer Ik van de aarde zal zijn omhoog geheven zal Ik allen tot Mij trekken.’ Hiermee duidde Hij aan welke dood Hij zou sterven.

Enkele vreemdelingen komen vragen of ze Jezus kunnen ontmoeten. Het verhaal vertelt ons niet waarom. Of ze tot bij Jezus geraakt zijn, vertelt het evangelie ook niet. Maar we horen wel hoe Jezus reageert wanneer zijn leerlingen Hem een afspraak met die mannen komen vragen. Hij zegt hen dat er iets te gebeuren staat. Een cruciaal moment om Jezus te leren kennen, is aangebroken. Ook wij krijgen de kans om in de weken die nu volgen Jezus anders en beter te leren kennen. We zullen meemaken hoe Hij als een graankorrel sterft om nieuw leven voort te brengen.

Hoe beangstigend het vooruitzicht van zijn arrestatie en dood ook is, Jezus weet zich diep verbonden met zijn Vader. Hij weet zich gedragen door een levensopdracht en -keuze die Hem profeet van Gods liefde gemaakt heeft. Zijn godsvertrouwen geeft Hem de kracht om consequent te blijven kiezen voor Gods lievelingen aan de rand van de samenleving. Het vraagt moed om niet toe te geven aan kritiek en doodsbedreigingen. Wij zijn dikwijls al bang als mensen ons lachend beoordelen met uitspraken als: ‘Geloof jij daar nog in?’ of ‘We kunnen toch niet alle vluchtelingen helpen.’ De solidariteit van Jezus gaat ver, heel ver. Ze kost Hem het leven.

Waarom wilden die vreemdelingen Jezus ontmoeten? Misschien hadden ze over Hem gehoord en wilden ze Hem leren kennen. Was het uit nieuwsgierigheid of verwachten ze iets van Hem? Was het zijn radicaliteit die hen fascineerde en aantrok? Misschien wilden ze het geheim van zijn innerlijke kracht en gedrevenheid leren kennen.

(Bron: Vastenkalender Broederlijk Delen: 40 dagen vasten voor verandering)

Geen reactie's

Geef een reactie