Verslag JoB-bezinningsdag december 2002

02 feb Verslag JoB-bezinningsdag december 2002

Over de ervaringen van de JoB’ers tijdens de Kerstbezinning van 2002.

Decock André

1/2003

De Mess Antigoon is een uitgelezen plek om onze kerstbezinning te houden en ons kerstfeest te vieren. Het is de eerste maal, bij mijn weten, dat we zo een dag organiseren. En meteen weer een succes. 120 deelnemers vinden de weg naar Antwerpen. Door een spijtige vergissing op het inschrijvingsformulier stonden toch nog een paar mensen in Peutie. Ik had er spijtig genoeg over gekeken maar dacht dat het al bij al toch duidelijk was…

Kerstmis vieren is feesten omdat God alle mensen graag ziet. Allemaal zonder onderscheid. Christus kwam ons zeggen dat we allemaal broers en zusters zijn van mekaar, maar wij zien de armen onder ons nog te veel als sukkelaars en te weinig als broers…De kloof tussen arm en rijk wordt spijtig genoeg nog breder. Als militair op zending besef je het wellicht nog beter. Wij mogen ertoe bijdragen opdat de kerst van vrede opnieuw geboren kan worden en de vrede een kans zou krijgen. Dat is onze bijdrage als militair op zending.
Maar ook in onze eigen omgeving moeten we gevoelig blijven voor de noden van de armsten en van de eenzamen. Omdat dit niet altijd zo simpel is hebben wij Bond zonder Naam gevraagd om ons te komen vertellen hoe zij het doen en wat ze precies doen. En als spreker hadden we Pater Frans Van Oudenhove, een man met veel praktijkervaring ook in Bond zonder Naam.
Zijn bezinnende spreekbeurt kreeg als titel en inhoud mee: positief in het leven staan.
Positief in het leven staan heeft hij geleerd van zijn moeder, een weduwe met 4 kinderen. Ze was diepgelovig en van daaruit positief ingesteld. Bij moeilijkheden zijn er immers maar 2 mogelijkheden. Ofwel blijf je bij de pakken zitten en geraak je nog dieper, ofwel probeer je te doen wat je nog kan. Zelf heeft de spreker dit aan de lijve ervaren toen hij in Kongo ziek werd, waar hij 2 jaar werkte als missionaris.
Positief in het leven staan.
Iedereen kan ziek worden, een echtscheiding meemaken, zijn werk verliezen…
Voor zulke mensen werkt BzN, voor mensen die daardoor in onze maatschappij uit de boot vallen.
In BzN hebben ze een ontmoetingshuis, het café zonder bier.
Iedereen is daar welkom, iedereen mag daar zijn wie hij is, er wordt niets gevraagd.
Zo komt daar regelmatig Piet die daar zit en niks zegt, maar blijkbaar luistert.
Maar hij ziet waar hij kan helpen en bijspringen. Zo herstelde hij zonder dat het hem gevraagd werd een kapotte fietsband van iemand die daar ook kwam. In café zonder bier moet niets. Je hoeft niet te “presteren”. Je mag jezelf zijn. In onze maatschappij ligt dat toch zo moeilijk. We mogen onszelf niet meer zijn omdat we beïnvloed worden door anderen en daardoor ook anderen willen beïnvloeden, macht willen hebben.
We worden beïnvloed door de media, door de reclame waardoor we bijvoorbeeld deze koeken gaan kopen en geen andere.
In zijn vrije tijd werkt onze spreker ook voor gerechtskinderen. Daar komt het er ook vooral op neer om respect te hebben voor jezelf en voor anderen.
Positief in het leven staan.
Mensen en waarden gaan verloren, maar zijn toch zo belangrijk! We kunnen niet zonder. We leven samen met anderen en hebben nood aan communicatie.
Communicatie heeft te maken met solidariteit, met ont-moeten, er moet niets, het kan.
Communicatie, “klappen” met elkaar. Mensen zoeken dit soms in sekten. Er is veel nood aan communicatie en daarom wellicht ook veel zelfmoorden en pogingen. Mensen vinden elkaar te weinig.
We hebben geen tijd! Maar consumeren veel tv.
We moeten terug gaan naar de dorp-el-cultuur, de cultuur van de achterdeur en gewoon kunnen binnenvallen zonder te moeten afspreken wanneer we elkaar nog eens zullen zien, getimed, met de agenda, met cadeau, met of zonder eten, met of zonder kinderen, alles getimed en afgesproken.
We kunnen ook moeilijk luisteren naar elkaar.
Mensen die nooit “gehoord” worden, geraken in de vierde wereld. Niemand hebben die in jou gelooft is erg. In BzN zitten veel mensen waarin niemand heeft geloofd! Mensen ‘geborgenheid’ geven. Mensen ‘kansen’ geven!
Kans-armen krijgen nog kansen anders zijn ze kans-loos!
In MIN (mensen in nood) werken mensen, kans-armen die kansen krijgen. De spreuken van BzN worden in omslagen gestoken door mensen die het nog kunnen en niet door mensen die enkel dit nog kunnen.
Positief in het leven staan heet dat. Zo is dezelfde pint ofwel half-vol of half-leeg. Contacten leggen is eigenlijk heel simpel. Gewoon een goeie dag zeggen en je krijgt meteen ook een goeiedag.
Terug leren omgaan met wat je hebt, met wie je bent en er iets mee doen!
Wat meer humor hebben in het leven! Dat was de sterkte van Toon Hermans.
Humor zit van binnen, lachen zit van buiten. Een slappe lach en een schaterlach komen de gezondheid ten goede. Een uitspraak van Phil Bosmans: elke dag eens lachen in de spiegel!
En nog een spreuk: geduld, een stille vorm van liefde.
Door bijvoorbeeld in het café zonder bier voor de zoveelste keer te luisteren naar hetzelfde verhaal!
Er is ook veel nood om eens goed vastgepakt te worden. Menselijke gebaren stellen doet enorm deugd.
Positief in het leven staan.
De zonnige kant van het leven zien. Het mooie in het leven leren waarderen.
Denken in de tegenwoordige tijd. Leef nu! Vandaag!
Tot slot had onze spreker het over het speciaal initiatief ‘De Stobbe’.
De Stobbe is opgericht voor slachtoffers van kinder- en vrouwenmishandeling. Ook voor de man.
1 op 10 kinderen is slachtoffer van mishandeling. De helft daarvan bekoopt het met zijn leven.
In De Stobbe verblijven ongeveer 120 mensen wat neerkomt op 30 ‘families’, vrouwen met meerdere kinderen.
Die kinderen moeten een nieuwe plaats krijgen.
Er zijn verschillende vormen van geweld.
1. fysiek geweld: de gevolgen daarvan zijn zichtbaar.
2. seksueel geweld
3. extreem verwennen – verwaarlozen – kleineren (kleineren is een zware mishandeling – nooit iets positiefs krijgen.)
4. pesten: vooral op het werk
Bij een echtscheiding is het kind veelal de speelbal. Gelukkig niet altijd.
Soms worden vrouwen en kinderen geholpen en de man niet.
Het is nodig en heilzaam om mannen met hun eigen ervaring samen te brengen.
Ook vrouwen samenbrengen met eigen ervaringen en de kinderen eveneens.
De wortels van het kwaad zitten diep in de mens.

Intussen is het tijd geworden om even te pauzeren. We krijgen de kans om aan de stand van BzN kaarsen te kopen, kalenders, boeken, kaarten…
En als afsluiter van de voormiddag krijgen we nog een film te zien over de werking van BzN.
Het eerste deel van onze dag is in elk geval al geslaagd. Dank aan de spreker en de mensen van BzN.
Een kerstfeest mag speciaal zijn…en daarom nemen we ruim onze tijd, langer dan gewoonlijk, om een aperitief te nemen en gezellig te tafelen.
De beheerders en de koks hebben weer eens hun uiterste best gedaan om ons een uitstekend (prijs-kwaliteit) menu aan te bieden.
In de namiddag kwam de verrassing. De padre had een kerstspel geschreven en opdrachten op papier gezet. Keizer Augustus moest een volkstelling aankondigen, Maria en Jozef moesten op weg gaan naar Bethlehem, Maria moest een kind ter wereld brengen, de engelen moesten de herder verwittigen, de herder moest op weg gaan, de 3 wijzen moesten de ster volgen via Herodes naar de plaats waar Jezus geboren werd.
Terwijl de spelers zich omkleedden, repeteerde het gelegenheidskoor kerstliederen die ingepast waren in het kerstverhaal. Mie-Jeanne had gezorgd voor de nodige kleren en attributen…
Toevallig was Maria een man en Augustus een vrouw. In elk geval waren we met zijn allen heel tevreden. Dank zij de inzet en de medewerking van iedereen werd op een ludieke manier het kerstverhaal terug opgefrist.
De tijd was voorbij gevlogen. Het was al later dan voorzien zodat een aantal mensen onze glühwein niet meer degusteerde.
Geen nood dachten de anderen.
Blij en dankbaar, moe en gelukkig trok ook het JoB-bestuur huiswaarts.