Zondag 11 mei 2025: 4de paaszondag

07 mei Zondag 11 mei 2025: 4de paaszondag

Johannes 10, 27-30: Christus kent zijn schapen en geeft hun eeuwig leven

Woorden van hoop en vertrouwen

Het verlangen naar vervulling en naar een geborgenheid die nooit eindigt, leeft diep in elke mens. Wij hopen het voor onszelf, voor allen die ons dierbaar zijn en voor de miljoenen mensen die lijden in onze wereld. De stoet van mensen die het slachtoffer zijn van onrecht en vervolging is immers nog lang niet beëindigd. Hun namen zijn ons dikwijls onbekend, hun leed niet. Zolang deze ellende van miljoenen blijft, zijn wij allen dodelijk gekwetst. De angst dat alles zinloos is, grijpt ons dikwijls aan. In die momenten kijken we uit naar een herder, die onze vertwijfeling en ons verdriet beluistert, die ons vertelt over het visioen uit de Apocalyps en over Jezus, die zelfs als onschuldig lam gekruisigd en gestorven is.

Goede herders zijn kostbaar, omdat zij bereid zijn om met heel hun leven te getuigen van de liefde die de Vader met de Zoon en met alle mensen verbindt. Zij zijn belichaming van het gelovig vertrouwen, dat vele generaties als een bron van troost en hoop met zich mee gedragen hebben.

Vandaag is het ‘Roepingenzondag’. Priesters of religieuzen oogsten vandaag de dag weinig sympathie en waardering. Volgens sommigen is het een levensengagement dat achterhaald is. Toch is het belangrijk dat er ook in de Kerk van morgen mannen en vrouwen zijn die het goede nieuws van het evangelie ter sprake brengen in een taal die mensen begrijpen. Ook dan zullen gekwetste harten vragen om nabijheid. Ook dan zal er nood zijn aan gebaren van verzoening, die Gods beloften dichterbij brengen. Vrij weinig jongeren voelen zich echter ‘geroepen’ tot ene dergelijke levenskeuze. De oorzaken hiervan zijn veelvuldig en reiken verder dan de vragen en problemen waarmee jonge mensen af te rekenen hebben. Het zou jammer zijn, indien zij op een dag als deze allerlei kritiek te horen krijgen. Net zoals volwassenen zijn zij ‘kinderen van hun tijd’. Veelal groeien zij op in een niet-gelovige wereld en worden overspoeld door allerlei trends en invloeden. Wordt het niet hoogtijd dat zij mensen ontmoeten die, net zoals Paulus en Barnabas, gegrepen zijn door de Heer en die zijn Kerk liefhebben, met al het positieve en negatieve dat haar kenmerkt?

Worden wij niet allen ‘geroepen’ om levensecht en maatschappijbetrokken te geloven? Het visioen uit de Apocalyps en het eeuwig leven waarover Jezus spreekt zijn geen vrome gedachten over een verre, onbereikbare toekomst. Het is een vertrouwvolle werkelijkheid, waarin wij dag na dag mogen bestaan en waarvan we zeker mogen zijn dat zij ons nooit ontnomen wordt. Wie hieruit put, wordt zelf een teken van hoop, wordt een goede herder en levende verwijzing naar de Verrezene.

Padre Nikolaas Devynck o.s.b., ere-aalmoezenier

monnik van Sint-Andriesabdij-Zevenkerken

Johannes 10, 27-30:

27“Mijn schapen luisteren naar mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij. 28Ik geef hun eeuwig leven; zij zullen in eeuwigheid niet verloren gaan en niemand zal ze van Mij wegroven. 29Mijn Vader immers die ze Mij gegeven heeft is groter dan allen; en niemand kan iets uit de hand van mijn Vader roven. 30Ik en de Vader, Wij zijn één.”

New Revised Standard Version Updated Edition (NRSVUE)

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”

Copyright afbeelding: De goede Herder en de schapen | Pastorale hulpverlening jongeren