Zondag 1 december 2024: 1ste adventszondag – C-jaar

28 nov Zondag 1 december 2024: 1ste adventszondag – C-jaar

Begin en einde der tijden

Jeremia 33,14-16: “Er komt een tijd dat Ik de belofte vervul.”

Lucas 21, 25-28.34-36: “Weest altijd waakzaam en bidt.”

In deze tijd van het jaar wordt het advent. Als gelovige gemeenschap kijken we uit naar Kerstmis en bereiden we ons voor om het feest van Jezus’ menswording te vieren. We grijpen naar oude bijbelse beelden, die ons laten dromen van een wereld zonder onrecht en geweld. We worden stil bij het zwakke licht van de adventskrans en herkennen hierin de broze vlam van onze hoop, die zo dikwijls door omstandigheden dreigt gedoofd te worden. Vier weken is het advent. Vier weken met een eigen sfeer, met een eigen warmte en innigheid.

In de lezingen van de vier adventszondagen maken wij een beweging van achter naar voor. Je zou verwachten dat wij beginnen te Nazaret bij Maria om dan te eindigen in Betlehem met het verhaal van Jezus’ geboorte. Het vreemde is dat wij dit ‘begin’ beluisteren vlak vóór Kerstmis. Vandaag roept de evangelist Lucas voor ons het beeld van de eindtijd op. Het is voor hem geen vernietigende catastrofe, maar een voltooiing van de mens en zijn geschiedenis. Hij laat ons een glimp van de verre toekomst zien, een toekomst die zo verrassend zal zijn, dat zij al het bestaande ver zal overtreffen. Wat nu nog niet is en kan, zal dan wèl mogelijk zijn: mensen zullen hun God zien van aangezicht tot aangezicht en de wereld zal een paradijselijke vorm hebben aangenomen. Te midden van dit alles plaatst Lucas Jezus die als Verrezene opgenomen is in de heerlijkheid van de Vader, vanwaar Hij mee op weg gaat, de voldoening tegemoet.

Tegen deze weidse horizon beginnen wij deze intense adventstijd, in de hoop dat wij in het weerloze kerstekind het gelaat van God herkennen, die op die wijze de geschiedenis van de mens binnentreedt om haar naar haar bestemming te brengen. Zonder dat alles wat erop volgt, is het gebeuren te Betlehem een onbeduidend iets, dat niet verder reikt dan Jozef en Maria. Vanuit de schittering van Pasen krijgt het echter een glans die uitdeint over heel de kosmos, tot op onze dagen, tot in de donkerte van onze wereld en ons menselijk bestaan. Zo loopt tussen het begin van Jezus’ geboorte en het einde van zijn wederkomst één spoor van liefde dat Gods naam draagt. Telkens wanneer het advent wordt, vertrouwen wij ons hier aan toe, in het geloof dat het ook ons begin en einde omvat.

We wensen jou de rust en de stilte toe, om midden van alles wat je bezig houdt of van wat je te doen hebt, de frisheid van de komende adventsweken in te ademen.

Nikolaas Devynck o.s.b. – gewezen padre bij Defensie – monnik van de Sint-Andriesabdij-Zevenkerken

Lucas 21, 25-28.34-36

²⁵Er zullen tekenen zijn aan zon, maan en sterren en op de aarde zullen volkeren in angst verkeren, radeloos door het gebulder van de onstuimige zee. ²⁶De mensen zullen het besterven van schrik, in spanning om wat de wereld gaat overkomen. Want de hemelse heerscharen zullen in verwarring geraken. ²⁷Dan zullen zij de Mensenzoon zien komen op een wolk, met macht en grote heerlijkheid. ²⁸Wanneer zich dit alles begint te voltrekken richt u dan op en heft uw hoofden omhoog want uw verlossing komt nabij.^,

³⁴Zorgt er voor dat uw geest niet afgestompt raakt door een roes van dronkenschap en de zorgen van het leven; laat die dag u niet onverhoeds grijpen als in een strik; ³⁵want hij zal komen over alle mensen, waar ook ter wereld. ³⁶Weest daarom altijd waakzaam en bidt dat ge in staat moogt zijn te ontkomen aan al die dingen die zich gaan voltrekken, en dat ge stand moogt houden voor het aangezicht van de Mensenzoon.

New Revised Standard Version Updated Edition (NRSVUE)

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”