Zondag 3 november 2024: 31ste zondag door het jaar B

01 nov Zondag 3 november 2024: 31ste zondag door het jaar B

Met heel je hart, je ziel, je verstand en al je kracht

                                                                                                                Marcus 12 , 28b-34 

Indien je aan een groep toevallige voorbijgangers zou vragen, hoe je het best een gelukkige mens kan worden, dan zullen sommigen je waarschijnlijk niet kunnen antwoorden, omdat zij geen woorden vinden die hun ervaringen uitdrukken. Anderen zullen de zin van hun eigen bestaan verbinden met dat van medemensen. Gelukkig word je niet op je eentje. Je bouwt er samen aan. Je schenkt het aan elkaar en je ontvangt het.

De vraag waarmee de Schriftgeleerde naar Jezus toekomt, heeft dezelfde ondertoon. “Wat is het voornaamste gebod?” (v. 28b) of… welke weg moet je volgen om een gelukkig mens te worden? Het is geen beredeneerde zet van een man, die handig zijn doel probeert te bereiken. Veeleer gaat het hier om een zoekende mens, met een hart boordevol goede wil. Wie hoopt niet op vervulling van zijn wensen? Wie maakt geen voornemens om het geluk meer binnen zijn bereik te brengen? De vraag van de man uit het evangelie ligt dus op eenieders lippen. Ze behoort tot ons mens-zijn. We worden ermee geboren en ook wanneer wij sterven is er hoop op een gelukkig bestaan over de dood heen.

Het antwoord dat de Schriftgeleerde te horen krijgt, klinkt hem vertrouwd in de oren. “Hoor, Israël”, zijn de beginwoorden van de geloofsbelijdenis die de vrome jood bij het begin en aan het einde van elke dag bidt. God wordt erin erkend als de enige Heer en daarom is Hij de inzet en de overgave van de mens waard. Jezus voegt er nog een tweede gebod aan toe – de naaste beminnen zoals jezelf – en verbindt beiden met elkaar. God en de mens liefhebben: dit is de enige weg om gelukkig te worden. De twee horen samen en liggen in elkaars verlengde. Het ene verruimt en inspireert het andere. Misschien zeg je eveneens: niets nieuws onder de zon! Het zijn woorden die je al zo dikwijls hoorde uitspreken. Doch begrijpen we voldoende hun inhoud? Het verrassende van Jezus’ antwoord ligt in zijn conclusie: “Er is geen ander gebod dan deze twee” (v.31). Wie God bemint, moet ook zijn naaste liefhebben. Jezus verbindt inderdaad de liefde tot God met deze tot de naaste en maakt haar hiervan tot bron, inspiratie en stimulans. Hier is er sprake van liefde met heel je hart, je verstand en al je krachten. Het wordt dus meer een levenskeuze. Het wordt een manier van bestaan, waarin anderen meespreken en waarvan vooral God de dragende kracht is.

Padre Nikolaas-Willy Devynck o.s.b. – gewezen Padre Infra Antenne Noord – Sint-Andriesabdij-Zevenkerken

Marcus 12, 28b-34

²⁸In die tijd trad een schriftgeleerde op Jezus toe en legde Hem de vraag voor: “Wat is het allereerste gebod?” ²⁹Jezus antwoordde: “Het eerste is Hoor, Israël! De Heer onze God is de enige Heer. ³⁰Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht. ³¹Het tweede is dit: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Er is geen ander gebod voornamer dan deze twee.” ³²Toen zei de schriftgeleerde tot Hem: “Juist Meester, terecht hebt Ge gezegd Hij is de enige en er bestaat geen andere buiten Hem; ³³en Hem beminnen met heel zijn hart, heel zijn verstand en heel zijn kracht en de naaste beminnen als zichzelf dat gaat boven alle brand- en slachtoffers.” ³⁴Omdat Jezus zag dat hij wijs gesproken had zei Hij hem: “Gij staat niet ver af van het Koninkrijk Gods.” En niemand durfde Hem nog een vraag te stellen.

New Revised Standard Version Updated Edition (NRSVUE)

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”