Verslag van de KOOG-dag rond terrorisme

Verslag van de KOOG-dag rond terrorisme

Verslag van de KOOG-dag rond het thema ‘terrorisme’. Spreker was de gewezen docent krijgsgeschiedenis aan Koninklijke Militaire School Cyriel Desmet.

 

Snijders Leo

1/2004

Onze gastspreker was Cyriel Desmet, Kol b.d. en gewezen docent in de KMS te Brussel. Na onze studiedagen rond WO I en II te Ieper en een terugblik naar de heroïsche tijden van Napoleon, gingen we dit keer met onze gastspreker in zee rond het hedendaagse onderwerp ‘de oorlog tegen het terrorisme’.
Een eerste geheugenvraag was de terugblik naar waar je zelf was op die bewuste 11 september 2001. Na de gebeurtenissen van deze dag verklaarde de vrije wereld immers de oorlog aan het terrorisme. We beseften in die eerste momenten na de aanslag vooral als militairen maar al te goed dat het gevaar schuilt in het ontbreken van controle op mensen. Zo gebeurde het ook in de VSA. De slechte bewaking op vliegvelden en vliegtuigen maakten dat deze moderne vervoermiddelen als goedkoop wapen ingezet zouden worden. Na dit gebeuren moest de VS ingrijpen. Dit kon niet onbeantwoord blijven! Deze 11 september ( 9/11 ) betekende voor de VS een keerpunt.
Wij in Europa hebben sinds WO II met de Amerikanen een relatie opgebouwd, gebaseerd op wederzijdse sympathie. Maar er zijn ook vele landen waar dat anders is en waar Amerikanen gehaat worden. Het ontstane conflict gaat helemaal niet over religie, noch over wraak vanwege Saddam Houssein, het gaat over belangen en de daarmee gepaard gaande nieuwe wereldorde die zich opdringt sinds de val van de Berlijnse muur en de voormalige Sovjetunie. Economische belangen primeren en een oorlog zoals deze tegen Irak komt vaak goed uit als het over deze belangen gaat. Zo zien we de laatste jaren dat het Afrikaanse continent vergeten wordt en sterft aan ziekten en armoede. Een falende economie kan op zijn beurt ook terroristen doen ontstaan, als reactie op de uitzichtloosheid van hun mensenbestaan. Gevolg, wie als land niet mee kan op economisch en wetenschappelijk vlak, geraakt geïsoleerd.
In de provocerende houding van Irak dan weer, kan president Bush tegenover de wereld absoluut geen gezichtsverlies lijden. Ook Saddam kan zijn Arabisch eergevoel niet laten krenken. Er kan helaas door geen van beide partijen een stap tot dialoog worden gezet! Het is zo een dat een oorlog of conflict begint. Nu evenwel moeten we trachten dit onder controle te krijgen via de V.N. Uiteindelijk vormt het terrorisme ook een bedreiging voor het Westen.
Wat is nu eigenlijk het beeld van een terrorist zal u zich afvragen? Wel hun leider is de identiteit die aan het hoofd staat van een onzichtbaar netwerk, zonder hoofdkwartier of infrastructuur. Zo heeft Bin Laden bijvoorbeeld 13 schuilnamen en kan hij zich her en der camoufleren. Terroristen hebben allerlei illegale middelen zoals valse paspoorten en documenten om zich over de hele wereld te kunnen verplaatsen. Ze lenen middelen om hun slag te slaan bv. Anthrax, vliegtuigen, treinen, bussen, vrachtwagens vol dynamiet… Ze zijn gemotiveerd door Allah. Hun motivatie is met andere woorden een extreme vorm van de fundamentalistische radicaliteit van hun geloof waarvoor ze willen sterven.
Toch is het in Amerika ook niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ze zitten al jaren met het drugs- en aidsprobleem en het pijnlijke feit dat de kwaliteiten van hun jongeren degraderen. Hun prestatiedrang zinkt zienderogen weg en hun concurrerende economie vernietigt onze planeet door de blijvende vervuiling van de natuur en het negeren van de Kyoto normen. Joden en christenen( zeg maar de Europese gedachte ) blijven in dit conflict erg gereserveerd. De radicalisering van de islam heeft ervoor gezorgd dat het terrorisme werd gemotiveerd. Terroristen zijn fundamentalistisch en vaak verbonden aan een geloofsovertuiging, dat is het ergste in dit dispuut! Wij van onze kant daarentegen zijn ons religieus godsvertrouwen de laatste jaren kwijt geraakt. Als je prijsgeeft dat een mens in Gods handen is, dan word je voor een stuk “zinloos bewust”. In Europa bestaat er een groot wantrouwen tegenover politici, we denken dat ze liegen. Dit groeiend wantrouwen zorgt ervoor dat vele Westerse vrije mensen in angst leven. Ze zien wat er ons allemaal kan overkomen als het slecht gaat met de instellingen. We kenden allen het Perzië van de Sha, Algerije, Kongo, Rwanda … Soms is het wonderlijk dat bij ons de KOOG-mensen nog samenkomen binnen een werksfeer die meer en meer geïndividualiseerd wordt. Je kan toch veel beter op een terras een pintje gaan drinken of er maar op los consumeren zoals alle anderen die het goed hebben! De hedendaagse mens peilt echter naar de ‘waarheidsgedachte’. Ons IQ kan niet alles aan, het is ongelooflijk complex en we kunnen er niet buiten, we hebben mekaar nodig. We hebben naast onze IQ, absoluut ons EQ (emotioneel quotiënt) nodig om elkaar te begrijpen.
Terrorisme gaat ook over geheime dingen waarbij de tragiek een grote rol speelt en dit ondanks de leuze:’Nooit meer oorlog’. De media spelen hier graag hun spel! Er zijn duizenden mediaspecialisten werkzaam en hun doel is te vaak sensatie brengen. De waarheid is eraan ondergeschikt geworden en interesseert hen meestal niet. Christenen worden al hun leven lang opgeroepen keuzes te maken. Jezus leerde ons te kiezen voor armen en verdrukten. We moeten ondanks alles wat er in de wereld gebeurt de weg durven opgaan van Romero, Martin Luther King, Franciscus, Moeder Thérésa.
Uiteindelijk hebben wij als christenen niets tegen de islam, we huiveren wel voor het fundamentalisme. Door de islam te misbruiken zijn terroristen precies gemotiveerd geworden. Professor Wilkinson zegt dat staatsterrorisme het ergste is wat een mens kan overkomen. Zie maar naar het Oostblokverleden, China en datgene wat de Taliban in Afghanistan allemaal kon aanrichten. Er vielen en vallen vandaag nog duizenden slachtoffers. Deze terreur is daarenboven bijzonder moeilijk te bestrijden van buitenaf. Zie maar de zoektocht naar Bin Laden die waarschijnlijk nog altijd in leven is, of het opsporen van de Al Qaeda strijders. De soevereiniteit van een land of volk speelt hierbij een grote rol, je kan niet zomaar ingrijpen bij een slecht beleid zonder deze rechten te schaden.
Fanatieke terroristen kennen we al lang, kijk maar naar Ierland, Zuid-Afrika, de Filippijnen, Colombia… Ook racistische terreur bestaat al lang zie bv. de nazi’s, Ku Klux Clan of drukkingsgroepen als het Animal Liberation Front (ALF) en andere. Terwijl de hedendaagse terrorist bezig is met een heilige oorlog, zijn wij bezig en gebonden aan de legitimering. Militairen helpen nu de kwetsbare projecten beschermen. Alleen de militairen uit de vrije landen gaan nog! Zie maar naar Kosovo, Macedonië, Afghanistan en binnenkort misschien Haïti, Turkije of Congo…
Na 11 september zijn er al bijna elke maand terroristische aanslagen gepleegd in de wereld. Men doet dat niet zomaar. In deze nieuwe trend sterven de martelaren nooit meer alleen maar ze sleuren tientallen onschuldigen mee de dood in. Daarenboven ontvangt de zelfmoordenaar nog zijn loon bij Allah, hij mag er volgens de koran verderleven met wel zeventig maagden aan zijn zijde…Hun sterven wordt vertaald in een geschenk van Allah. Een vroeger christelijk martelaar stierf alleen, gedood omwille van zijn verdedigende houding rond zijn gelovige uitlatingen.
Toch kunnen we moeilijk een definitie geven van wat een terrorist is. Onze bepaling zal namelijk altijd keuzegebonden zijn, nooit neutraal. Het terrorisme is een speciale vorm van geweld die symbolische waarden aanpakt zoals bv. het Pentagon (militaire macht), het WTC (economische macht)… Hun acties zijn goedkoop en efficiënt. Hoe meer onschuldigen ze treffen, hoe beter en hoe meer media aandacht ze krijgen. Het klimaat van angst speelt ook in de politiek van de VN, want hun terreurnetwerken en hiërarchie zijn onaantastbaar en haast niet te infiltreren. Onze politieke machthebbers kunnen bijna niet anders dan alle bruggen te laten bewaken, alle metro’s, alle kwetsbaren gebouwen. Tenslotte zijn alle symbolische plaatsen waar ook ter wereld een mogelijk doelwit, alsook alle momenten waar grote massa’s mensen samenkomen.
Diplomatiek zit de VSA aan de grond omwille van het Irakconflict en het geschonden vertrouwen met de internationale gemeenschap de VN. Alles wat de vrije landen ondernemen moet gelegitimeerd zijn door een VN mandaat. Optreden is dus een zaak van heel veel geduld. De taken van de betrokken defensies moeten zoveel mogelijk kaderen in een beleid ter voorkoming van erger. Hiervoor moet de detectie en informatie worden uitgebouwd via een perfect werkend inlichtingensysteem met undercover agenten in alle geledingen van de verdachte organisaties. Onze strategische aanpak moet er dan ook een zijn die de terrorist tracht kwetsbaar te maken. We kunnen dat bv. door de uitbouw van verfijnde satellieten die de gedragingen volgen in combinatie met een alleswetende intelligentiedienst.
Het is trouwens niet zo eenvoudig om een valse vriend te worden van een fundamentalist. We kunnen al onze technieken ook niet kenbaar maken aan de wereld rondom ons, alleszins is de bankcontrole een sterk argument want om terreuracties op touw te zetten is er veel geld nodig, vooral zwijggeld.
Als besluit kwam spreker onze gastspreker aan volgende bedenkingen toe. We moeten dringend met de religieuze islamitische leiders gaan praten anders komt er morgen weeral ergens op de wereld een zoveelste islamitische dictatuur te voorschijn à la Iran, Algerije, Afghanistan, Pakistan… Daar waar men de klok 100 jaar terug in de tijd plaatst en vrouwen dwingt de charia te gaan dragen na een periode van de verplichte sluier. We mogen dicht bij ons niet toelaten dat islamitische fundamentalisten met onze eigen cultuur en de daaruit ontstane democratie spelen, om nadien hun dwingelandij aan ons op te leggen. Juridische wetten respecteren doe je op wederzijds niveau bv. door te eisen dat in hun landen ook geen folteringen, geen stenigingen,… meer plaats hebben! De grootste rol is weggelegd voor de veiligheidsorganisaties in de wereld nl.: UNO, UNESCO, EU, NAVO… De VSA moet met Europa beter leren samenwerken in plaats van te concureren. Wat zij weten, moeten ook wij weten en vice versa.
Europa en Amerika zijn partners, maar het betekent de laatste jaren niet veel meer. Ons Europa is een economische reus maar een kleine militaire muis in vergelijking met Amerika. Onze Mister Europ in immers niet bereikbaar in geval van conflicten of onmiddellijke acties. Onze legers zijn onvoldoende op elkaar afgestemd en kampen met een taalbarrière en het ontbreken van een uniform beleid. Een goed uitgebouwd Europees leger zou vele wereldse conflicten kunnen oplossen, vooral op die terreinen waar Amerikanen gehaat worden zoals in de Arabische wereld. De strijd tegen het terrorisme zal evenwel niet gemakkelijker worden. Het voorkomen of doen mislukken van een aanslag is immers een erg ondankbare strijd.
Ten slotte nog een wenk naar onze Europese vredesmachten. We beschikken over heel wat kennis omtrent NBC-wapens (nucleaire, biologische en chemische wapens) en moderne wapenbeheersing. Op menselijk vlak helpt ons onze militaire discipline om chaos te overwinnen. Onze wapenkennis is beter dan die van de doorsnee Westerse politieagent. In het kader van de strijd tegen het terrorisme kunnen er dus heel wat bewakingsopdrachten gaan naar militairen zoals para’s en bepaalde disciplines van de luchtcomponent. We mogen in dit kader de algemene militaire technische ‘know how’ niet onderschatten, al wordt onze huidige vredelievende inzet vaak weggelachen.
Vrede kan je echter niet in zwakheid organiseren Dwarsliggers voor de uitbouw van een wereldvrede daarbij zijn onder andere: 1.de absolute soevereiniteit van andere landen, 2. het zelfbeschikkingsrecht der volkeren (Miljarden Chinezen zeggen nee, dus is het nee! ), 3. het democratisch bestel (verkozen is verkozen), en 4. de mensenrechten (een vijand is tenslotte ook een mens). Het zijn geniale regels maar ze zijn conflictueus. Al die regels spelen immers gelijktijdig hun spel en er is geen neutrale scheidsrechter. Als de VN en 5 landen zich niet kunnen doen gelden op wereldvlak dan moet helaas drievierden van de mensheid in armoede leven of in conflict. Wij kunnen geschiedkundig als Europeanen veel beter aanvoelen wat anderen denken en doen. We hebben in het wereldgebeuren echter geen stem. Door onze tolerantie en afhankelijkheid staan we zwak en machteloos. Dit is een ware zonde van verzuim want niets doen en niet tussenkomen is ook ongewenst. Op vlak van onze joods-christelijke tradities moeten we onze achtergrond beter kenbaar maken aan de Islamieten. Dit is beter dan onszelf alsmaar te bekritiseren. Dit kan maar als we onze eigen cultuur beter leren verdedigen in het kader van een ééngemaakt Europa. Als we in dialoog treden moeten ook wij eisen durven stellen! Dit is bv. ook eisen stellen naar de oprichting van christelijke kerken in de islamitische wereld…
Toch leerden we dat een mens die een stap zet, een wezen is dat zoekt. En wie zoekt die vindt, maar de tijd dringt

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.