Verslag IPB-bijeenkomst rond eco-spiritualiteit

02 feb Verslag IPB-bijeenkomst rond eco-spiritualiteit

Verslag van de IPB-bijeenkomst over ‘opvoedingsondersteuning en de Vlaamse Kerk’ en ‘eco-spiritualiteit’ waarop aalmoezenier Annie Walscharts de aalmoezeniersdienst vertegenwoordigde.

Walscharts Annie

109/2008

Een netwerk voor hedendaagse, geëngageerde christenen in Vlaanderen

Met dat beeld van het IPB voor ogen en met dit gegeven ook als doel vatten we onze bijeenkomst van 31 mei 2008 aan. In kleine groepjes bespraken we de toekomst en de werkvormen die de voorkeur wegdroegen van de verschillende groeperingen die deel uitmaken van deze raad.
Hoe vaak samenkomen? Wat is haalbaar voor een groep die bestaat uit beroepsmensen én uit vrijwilligers?
Hoe treden we naar buiten? Hoe treden we met zoveel mogelijk christenen in dialoog?
Hoe werken we best samen met onze collega’s uit het Franstalig landsgedeelte?

Ook deze gesprekken over structuren, statuten en praktische afspraken zijn nodig voor de goede werking van een vrij grote groep.
Daarna kunnen we aan de slag met het thema van deze dag.

Hans Van Crombrugge en Annemie Dillen leidden het thema in:
“Opvoedingsondersteuning en de Vlaamse Kerk”

Hans Van Crombrugge – docent Hoger Instituut Gezinswetenschappen te Brussel.
Annemie Dillen – Voorzitter Interdiocesane Dienst voor Gezinspastoraal en docente aan de KU Leuven.

In verschillende werkgroepen hebben we geprobeerd alles concreet een plaats te geven.
– Geloofscommunicatie : gezin, school, catechese voor doop, eerste communie, vormsel…
– Parochie : gezinsvriendelijk eucharistie vieren, feesten met de parochie, jeugd- en andere bewegingen, ziekenzorg…
– Organisaties, bewegingen en diensten : opvoeding, aandacht voor gezin in de organisatie van activiteiten, gezinsvriendelijk klimaat…
– Familyclusters : gezinsvakanties, gezinsgroepen, oudergroepen…
In deze 4 werkgroepen verdeeld zochten we naar werkwijzen om de theorie die ons voorgelegd was om te zetten in een haalbare praktijk.

Om over na te denken en mee te nemen naar huis,parochie, vereniging…
– Het gezond verstand moet nog steeds een gids zijn bij het nemen van beslissingen.
– Een zin aan je leven geven als gezin, als gezin binnen een parochie, als vereniging of werkgroep…: zinvolle tijdsbesteding hoort daar zeker bij. We hoorden als voorbeeld: gewelddadige computerspelletjes niet alleen verbieden voor het “gewelddadige” maar ook omdat het geen zinvolle tijdsbesteding is.
– Het gezin is een plaats waar spiritualiteit kan ontstaan en waar mensen op zoek kunnen gaan naar God. Liefst samen op weg met andere gezinnen. Ook gezinsvormen zonder kinderen kunnen hier een waardevolle inbreng hebben. Elkaar helpen in een “gedeeld ouderschap”, gedeelde zorg voor kinderen.
– Samen kunnen wij op weg gaan en een manier vinden om profeet te zijn in onze samenleving. Samen kunnen wij ons geloof uiten door samen te vieren, samen te bidden, samen aan projecten te werken. Samen d.w.z. : gezinnen met of zonder kinderen maar ook mensen die alleen hun plaats hebben in onze maatschappij, gezinnen met jonge kinderen maar ook mensen van wie de kinderen volwassen zijn en niet meer thuis wonen…
– Inspraak van gezinnen binnen het kerkgebeuren is belangrijk maar dan moeten mensen ook verantwoordelijkheid willen en durven nemen. Parochianen moeten hiertoe aangezet worden, persoonlijke benadering is hier belangrijk.
– Eigen tempo, eigen talenten en mogelijkheden respecteren : niemand mag overbevraagd worden want dan haakt men uiteindelijk toch af.
– We kunnen heel veel leren van elkaar en kunnen profiteren van elkaars ervaringen.
– Er zijn voor elkaar betekent ook ondersteuning geven wanneer het fout loopt door ziekte, overlijden, scheiding, financiële problemen…… Geen enkel kind mag b.v. uitgesloten worden van activiteiten omwille van financiële problemen thuis. Hoe kunnen wij als kerkgemeenschap een vangnet zijn voor mensen met problemen?

Op het einde van onze bijeenkomst blijft er nog even tijd om met elkaar vanuit de verschillende werkgroepen te praten. Ondertussen kijk ik uit naar de uitgeschreven verslagen en de volgende vergadering op 4 oktober.

************

Dat er in het IPB zeer uiteenlopende onderwerpen aan bod kunnen komen bewijst het onderwerp waarmee we eerder 2007 afgesloten en 2008 aangevat hebben :

Eco–spiritualiteit

Want ook respect voor onze aarde, de natuur, onze leefwereld en die van anderen is een belangrijk gegeven voor gelovigen. De wereld is niet van ons, we krijgen alles in bruikleen en moeten er zorg voor dragen zodat er nog een toekomst is voor wie later leeft.
We dragen hier een verantwoordelijkheid en moeten alles goed overwegen – en kiezen voor politici waarvan we vermoeden dat zij dat ook zullen doen.
De beste “groene energie” zonder landbouwers in de kou te zetten kwam als voorbeeld uitgebreid aan bod.
Maar alles overlaten aan politici, de industrie e.d. is ook geen optie.
We keren best voor onze eigen deur en kijken dan verder. Of we daar ook iets kunnen betekenen?
Vrijwillige beperking, geen verspilling, respect voor het werk van anderen, respect voor gebouwen, straten en pleinen : het zijn opdrachten voor ieder van ons. We kunnen (moeten) de boodschap doorgeven aan onze kinderen thuis, aan leerlingen via onderwijs, aan leden van verenigingen…
Kortom we moeten aanstekelijk werken voor anderen.

Zorg dragen voor de schepping.
Een kritische stem laten horen waar nodig.
Vol vertrouwen de toekomst tegemoet, wetend dat angst nog nooit de beste raadgever geweest is.

Het verslag dat we van deze bijeenkomst kregen was een powerpoint presentatie die met veel humor toch wijze tips gaf.