Kroniek van de aalmoezeniersdienst 3/2007

Kroniek van de aalmoezeniersdienst 3/2007

De belangrijkste gebeurtenissen van de Katholieke Aalmoezeniersdienst van de voorbije maanden.

 

Van Den Eeckhout Johan

3/2007

Rond het begin van het nieuwe jaar krijg je het laatste nummer ‘Om en Rondom/Regards et Rencontres‘ van 2007. Deze keer was de drukkerij overstelpt met allerhande te drukken zaken zodat het uitprinten van ons tijdschrift op de bekende ‘lange baan’ terecht kwam. Ook het vorige nummer had te lijden onder deze vertraging. Maar geen nood, er wordt al volop gewerkt aan een nieuw nummer zodat jullie als lezers op de hoogte blijven van het reilen en zeilen van de katholieke aalmoezeniersdienst binnen defensie. Aan jullie allen wensen wij een deugddoend 2008 toe en heel veel leesvreugde!

Rond Kerstmis en nieuwjaar is het de gewoonte dat de militairen op humanitaire missie een padre in hun midden hebben die met hen deze mooie dagen, familiedagen bij uitstek in België, doorbrengt. Zo mocht 1 Para, de dienst ontmijning en de medische antenne die Belufil 4 uitmaken in Libanon met padre Eric Pétré de kerst- en nieuwjaarsdagen doorbrengen. Het Regiment Bevrijding – 5 Linie, versterkt met een Luxemburgse sectie, bevindt zich in Afghanistan onder de noemer Belu ISAF 15 en mocht rekenen op de aanwezigheid van padre Johan De Burghgraeve. 1 Para bevindt zich ook met een versterkte compagnie in Kosovo om er de missie Belkos 26 te volbrengen en had rond de feestdagen het gezelschap van opperaalmoezenier Johan Van Den Eeckhout. Door de veelheid aan humanitaire missies waaraan België deelneemt en het kleine getal katholieke aalmoezeniers dat is overgebleven na de hervormingen opgelegd door minister Flahaut, is nu ook de opperaalmoezenier al genoodzaakt op missie te gaan. Hij doet dat graag maar dit is toch een situatie zonder voorgaande! Intussen bereidt padre Wim Smit zich voor om begin februari padre Pétré af te lossen in Libanon.

Van 9 tot 12 oktober bevonden de padre’s zich te Blankenberge in het domein “Duinse Polders” voor hun jaarlijkse studiedagen. Zij kregen eminente sprekers die hen verrijkten met thema’s als ‘Euthanasie: de wet en de praktijk‘ en ‘Echtgescheidenen: tussen het recht en de pastoraal‘, gegeven door priester Robrecht Boone. ‘Het focusmodel voor pastorale zorg‘ gegeven door Dr. Anne Vandenhoek. ‘Het beloofde land: Israël en de Palestijnen‘, gegeven door padre Claude Selis. Deze veelheid aan thema’s sluit aan bij de dagdagelijkse pastorale praktijk van de aalmoezeniers in het leger die leven met en tussen de militairen en geconfronteerd worden met heel wat vragen en zorgen die in de schoot van de militaire gemeenschap leven. Bemoedigd en verrijkt keerden de padre’s huiswaarts om nog beter hun pastorale taak te kunnen uitvoeren.

Op 17 en 18 oktober bevond de opperaalmoezenier zich te Wenen voor een congres georganiseerd door het ‘Institut für Religion und Frieden’ van de Oostenrijkse katholieke aalmoezeniersdienst met als thema: “Soldaat van de toekomst – strijder zonder ziel?” Dit congres waar tientallen Europese landen aan deel namen, kaartte het probleem aan van de secularisatie in het moderne Europa waar ook de militairen mee te maken hebben. Basisvraag is: hoe blijf je troepen motiveren tijdens humanitaire operaties die van elke deelnemer inzicht, respect, geduld en offervaardigheid vragen midden vreemde culturen, gedragen door niet-christelijke godsdiensten? De sprekers legden vooral de nadruk op een goede vorming van het persoonlijke geweten om de uitdagingen van de toekomst aan te kunnen. Vraag blijft hierbij: kan je een geweten goed vormen als de ziel uit je Europese cultuur dreigt te verdwijnen? Stof tot nadenken genoeg en een reden te meer om verder congressen op dit niveau te organiseren.

Op 5 en 6 november was de opperaalmoezenier te Berlijn voor de 5-landenconferentie. Er werd overleg gepleegd onder de opperaalmoezeniers van Duitsland, Nederland, Frankrijk, Luxemburg en België met het oog op een goede pastorale en morele begeleiding van de soldaten in operatie in internationaal verband. Hoopvol is de bereidheid elkaar onderling bij te staan in het opvangen van noden van militairen van andere landen tijdens humanitaire operaties als een eigen aalmoezenier niet kan aanwezig zijn. Zo groeit de Europese gedachte ook binnen de schoot van de geestelijke steun aan troepen in het buitenland.

Aan alle lezers wens ik een hoopvol 2008 toe!

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.